Με αφορμή την επικείμενη έλευση της κακοκαιρίας που έλαβε την ονομασία «Μήδεια», θα κάνουμε μια συνοπτική παρουσίαση του περίφημου μύθου της Μήδειας ο οποίος ανάγεται κατά τα φαινόμενα στη λατρεία της φύσης και σε χθόνια τελετουργικά.
Ο μύθος της Μήδειας
Όταν ο Ιάσων έφθασε από την Ιωλκό στην Κολχίδα για να πάρει το χρυσόμαλλο δέρας, η Μήδεια, κόρη του βασιλιά Αιήτη και ιέρεια της Αρτέμιδος – Εκάτης με μαγικές ικανότητες, του πρόσφερε σημαντική βοήθεια, καθώς τον ερωτεύτηκε παράφορα.
Μάλιστα, αφού πρώτα έσφαξε και κομμάτιασε τον αδελφό της Άψυρτο, η Μήδεια ακολούθησε τον Ιάσονα στο ταξίδι της επιστροφής, αποκόπτοντας κάθε δεσμό με τους δικούς της και την πατρίδα της.
Μετά το θάνατο του βασιλιά της Ιωλκού Πελία, τον οποίον προκάλεσε με πανουργία η Μήδεια, εκείνη και ο Ιάσων αναγκάστηκαν να καταφύγουν στην Κόρινθο, όπου ζούσαν εξόριστοι μαζί με τα δύο παιδιά τους.
Όμως, όταν ο Ιάσων αποφάσισε να εγκαταλείψει τη Μήδεια, για να νυμφευτεί τη Γλαύκη (ή Κρέουσα), κόρη του βασιλιά της Κορίνθου Κρέοντος, η επικίνδυνη μάγισσα θέλησε να πάρει εκδίκηση σκοτώνοντας και τους τρεις, δηλαδή τον Ιάσονα, τον Κρέοντα και την κόρη αυτού.
Έχοντας εξασφαλίσει δολίως άσυλο από το βασιλιά της Αθήνας Αιγέα, η Μήδεια έβαλε σε εφαρμογή το σχέδιό της για τον αφανισμό του οίκου του Κρέοντος και το φόνο των παιδιών της.
Πρώτοι βρήκαν φρικτό τέλος ο Κρέων και η κόρη του, ενώ στη συνέχεια, για να εκδικηθεί τον Ιάσονα, η Μήδεια σκότωσε τα παιδιά της και απομακρύνθηκε με φτερωτό άρμα, το οποίο έδωσε στην εγγονή του ο Ήλιος.
Σύμφωνα λοιπόν με τη μυθολογία, η Μήδεια είναι μια επικίνδυνη μάγισσα, η οποία, κάνοντας χρήση των τρομερών ικανοτήτων της (ξόρκια, προστατευτικές αλοιφές, μαντική, μαγικές τελετουργίες, βλέμμα που μαγνητίζει, πρόκληση ύπνου), υπόσχεται την αναπαραγωγή, καθώς και αιώνια νιότη και αθανασία, χωρίς να διστάζει να προβαίνει σε αποτρόπαιες πράξεις (δηλητηριάζει και φονεύει ή βάζει άλλους να φονεύουν).
Ο μύθος της Μήδειας, ο οποίος εμφανίζει την ιέρεια-μάγισσα με δικαιοδοσία σε ζητήματα ζωής και θανάτου, ανάγεται κατά τα φαινόμενα στη λατρεία της φύσης (θάνατος – αναγέννηση) και σε χθόνια τελετουργικά.
in.gr
