Οι μαθητές του νομού έγιναν… παιδιά για μία ημέρα
Η περασμένη Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου ήταν ομολογουμένως μια από τις καλύτερες ημέρες στο σχολείο για τους μικρούς, αλλά και τους μεγαλύτερους μαθητές. Ευρωπαϊκή Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού και πλημμύρισαν τα σχολικά προαύλια με φωνές, γέλια, παιχνίδια και μπόλικο τρέξιμο. Πλημμύρισαν με ζωή! Με φυσιολογική ζωή! Μια ζωή που την έχουμε στερήσει από τα παιδιά, τόσο στο σχολείο, όσο και στο σπίτι. Διότι το μαθητικό πρόγραμμα τα οδηγεί σε μια παρατεταμένη ακινησία στην καρέκλα,για να πάρει τη σκυτάλη στο σπίτι ο καναπές (τηλεόραση, τάμπλετ, κινητά τηλέφωνα).
Κι ενώ θα έπρεπε τα παιδιά να αθλούνται καθημερινά μια ώρα στο σχολείο, το υπουργείο θεωρεί πολυτέλεια την άσκηση και όσο τα παιδιά ανεβαίνουν τάξεις, τόσο μειώνονται οι ώρες της γυμναστικής στο εβδομαδιαίο σχολικό τους πρόγραμμα.
Οι φωτογραφίες είναι από αθλητικές δράσεις σε σχολεία της πόλης των Τρικάλων.
Και έπειτα έρχονται τα στατιστικά που κατατάσσουν τα Ελληνόπουλα στα πλέον παχύσαρκα παιδιά στην Ευρώπη και οι ειδικοί προειδοποιούν πως θα έπρεπε να ανησυχούμε περισσότερο για την πανδημία της παχυσαρκίας, παρά του κορονοϊού. Και έρχονται και άλλοι ερευνητές που επισημαίνουν πως η ανεπαρκής καθημερινή σωματική δραστηριότητα υποσκάπτει την τωρινή και τη μελλοντική υγεία των νέων και τονίζουν ότι το θέμα πρέπει να αντιμετωπισθεί πιο αποφασιστικά.
Και οι προειδοποιήσεις δεν σταματούν εδώ. Νευροβιολόγοι και ψυχολόγοι επικαλούνται επιστημονικά δεδομένα σύμφωνα με τα οποία είναι πολλές και σημαντικές οι επιδράσεις της σωματικής άσκησης στην ψυχική υγεία. Κρούουν μάλιστα τον κώδωνα του κινδύνου για πλήθος ψυχικών παθήσεων στις μικρές ηλικίες και ιδιαίτερα για έντονο άγχος, ενώ δεν είναι λίγα τα σύνδρομα που κάνουν την εμφάνισή τους.
Θυμάμαι τον ψυχίατρο Φοίβο Ζαφειριάδη σε ομιλία του στα Τρίκαλα ο οποίος είχε αναφερθεί σε μια περίπτωση φιλικού ζευγαριού που ζητούσαν την βοήθεια του ως ειδικού για τον μικρό γιο τους με διάσπαση προσοχής και υπερκινητικότητα. Αντί για ιατρικές πρακτικές τους συμβούλεψε να αφήσουν το διαμέρισμα που έμεναν στο κέντρο της Αθήνας και να μετακομίσουν στα προάστια σε μονοκατοικία. Τον άκουσαν και το πρόβλημα του παιδιού τους εξαφανίστηκε! Προφανώς γιατί δεν έπασχε από κάποιο σύνδρομο, αλλά από την απουσία κίνησης. Στη νέα του κατοικία είχε χώρο να παίξει και να εκτονωθεί! Κάτι αυτονόητο για τα παιδιά, που όμως στην εποχή μας, το στερούνται.
Η υφυπουργός Παιδείας Ζέττα Μακρή στο μήνυμά της την ημέρα του σχολικού αθλητισμού έκανε βαρυσήμαντες δηλώσεις και υπογράμμισε την ευεργετική επίδραση του αθλητισμού στη ζωή των παιδιών.
Μέχρις εκεί! Γιατί στο δια ταύτα…
Σχεδιάζουν λέει να εφαρμόσουν στα σχολεία προγράμματα για την υγιεινή διατροφή, ενώ την ίδια ώρα δείχνουν να αγνοούν πως διατροφή και άσκηση πάνε πάντα μαζί. Μονομερείς προσεγγίσεις της παχυσαρκίας που δεν λύνουν το πρόβλημα.
Και από σήμερα Δευτέρα, τα κεφάλια πάλι μέσα για τα παιδιά. Βιδωμένα σε μια καρέκλα, να διαβάζουν, να πηγαινοέρχονται στα φροντιστήρια, να σερφάρουν στο ίντερνετ,να μιλούν στο snapchat… Η σωματική και ψυχική τους υγεία είναι ψιλά γράμματα! Ας θέσουν τώρα ένα καλό υπόβαθρο στην παχυσαρκία, στις καρδιαγγειακές παθήσεις, στις ψυχικές νόσους μέχρι να δώσουν Πανελλήνιες και μετά βλέπουμε! Άλλωστε μέχρι να μεγαλώσουν και να αρχίσουν να βγαίνουν ένα ένα τα προβλήματα στην επιφάνεια, θα περάσουν χρόνια. Μέχρι τότε, ποιος ζει, ποιος πεθαίνει…
Αφροδίτη Νανάκη
