Συνεχίζεται ακάθεκτος ο κυβερνητικός εμπαιγμός προς τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, με αποκορύφωμα το τελευταίο διάγγελμα Μητσοτάκη. Την ίδια στιγμή που οι κίνδυνοι για τον λαό παραμένουν και η υγεία του εξακολουθεί να απειλείται, οι ιθύνοντες και τα ελεγχόμενα ΜΜΕ κατασκευάζουν συστηματικά ένα τεχνητό κλίμα αισιοδοξίας, έτσι ώστε να συγκαλυφθούν οι ευθύνες του συστήματος που υπηρετούν και ο δολοφονικός χαρακτήρας της πολιτικής τους. Ταυτόχρονα, στρώνεται επιμελώς το έδαφος για την «επόμενη» εφιαλτική μέρα και καλείται ο λαός να υποταχθεί στο μαύρο μέλλον που του ετοιμάζουν.
Στο ίδιο μοτίβο ακριβώς κινήθηκαν και οι δηλώσεις Μητσοτάκη στο διάγγελμά του:
Η εξύμνηση της αποτελεσματικότητας της κυβερνητικής πολιτικής και των μέτρων που πάρθηκαν μέχρι τώρα, τα οποία δήθεν βρίσκονται πίσω από την περιορισμένη εξάπλωση της πανδημίας στη χώρα, είναι μια ΑΠΑΤΗ. Είναι γνωστό εδώ και καιρό ότι ο αριθμός των κρουσμάτων που ανακοινώνονται δεν βασίζεται στην πραγματοποίηση μαζικών διαγνωστικών τεστ, και επομένως είναι πλασματικός. Παρ’ όλα αυτά, τα κυβερνητικά στελέχη και τα φερέφωνά τους επιμένουν σε καθημερινή βάση να ανακοινώνουν τις νέες περιπτώσεις με το σταγονόμετρο, για να ενισχύεται η αίσθηση πως όλα «βαίνουν καλώς». Και όλα αυτά, παράλληλα με την ανακοίνωση δεκάδων κρουσμάτων σε οίκους ευγηρίας, που δείχνουν άλλη μια πτυχή της κρατικής εγκατάλειψης που βιώνουν πλατιά τμήματα των λαϊκών μαζών.
Τα συγχαρητήρια που έδωσε ο πρωθυπουργός στον λαό, μόνο ως μεγάλη ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ μπορούν να χαρακτηριστούν. Γιατί ο λαός είναι που πράγματι ευθύνεται για την όποια ανακοπή έχει υπάρξει στη διασπορά του ιού, παίρνοντας μέτρα προφύλαξης και αυτοπεριορισμού, γνωρίζοντας πολύ καλά τι τον περιμένει αν πέσει στα χέρια τού διαλυμένου από τις κυρίαρχες πολιτικές συστήματος περίθαλψης. Αλλά είναι μια μάχη που τη δίνει μόνος του, υπό το φόβο των ατελείωτων προστίμων και χαρατσιών, έγκλειστος σε στενά διαμερίσματα, άνεργος, απολυμένος ή σε πολλές περιπτώσεις στοιβαγμένος στα σύγχρονα εργασιακά κάτεργα. Όπως μόνοι τους δίνουν τη μάχη και οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία, παλεύοντας με αυτοθυσία να σώσουν τους ασθενείς, χωρίς την παραμικρή ουσιαστική στήριξη σε προσωπικό, εξοπλισμό και μέσα προστασίας. Σε αυτούς και μόνο ανήκουν τα εύσημα για τις επιτυχίες στον τομέα αυτό.
Ακόμα μεγαλύτερη ΠΡΟΚΛΗΣΗ, λοιπόν, συνιστούν τα όσα διακήρυξε ο Μητσοτάκης για το «χτίσιμο ενός νέου ΕΣΥ». Οι επικλήσεις στον εθελοντισμό και τις δωρεές των μεγαλοεπιχειρηματιών, επιχειρούν να κρύψουν αυτό που εξαρχής έχει γίνει οφθαλμοφανές: ότι όλες οι κινήσεις της κυβέρνησης (που μαζί με τις προηγούμενες χτύπησαν λυσσαλέα το δικαίωμα του λαού στην πλήρη και δωρεάν περίθαλψη) αποσκοπούν στο να μην δημιουργηθεί κανένα μόνιμο δεδομένο υπέρ αυτού του δικαιώματος από τη διαχείριση της πανδημίας. Οι ελάχιστες προσλήψεις που ανακοινώνονται διαιωνίζουν απλώς το καθεστώς των ελαστικών μορφών απασχόλησης στα νοσοκομεία, ενώ σε αυτές προβάλλονται μέχρι και οι μετακινήσεις προσωπικού που αποψίλωσαν τις πρωτοβάθμιες δομές περίθαλψης. Οι ΜΕΘ που ανοίγουν δεν καλύπτουν ούτε τις πραγματικές ανάγκες που υπήρχαν πριν το ξέσπασμα της πανδημίας, και σε αυτές συμπεριλαμβάνονται και όσες δίνονται –με το αζημίωτο– από τον ιδιωτικό τομέα. Τα όσα ανακοινώνει, επομένως, ο πρωθυπουργός περί «εκσυγχρονισμού» του συστήματος περίθαλψης στην επόμενη φάση, μόνο ανατριχίλα πρέπει να προκαλούν στον λαό, γιατί οι προθέσεις των κυρίαρχων είναι γνωστές. Και τα μέχρι στιγμής δεδομένα εξακολουθούν να αφήνουν τον λαό πλήρως ευάλωτο σε μια ενδεχόμενη έξαρση της υγειονομικής κρίσης ή σε ένα –πιθανώς πιο φονικό– μεταγενέστερο επιδημικό κύμα.
Όσον αφορά τα κροκοδείλια δάκρυα για τους εργαζόμενους στα σούπερ μάρκετ, τους ΟΤΑ, και τις ταχυμεταφορές, το μέγεθος της πρόκλησης χτυπάει κόκκινο. Όταν με την πλήρη κάλυψη της κυβέρνησης οι εργαζόμενοι αυτοί βίωσαν και βιώνουν τα ελαστικά και εξοντωτικά ωράρια, την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, την εργοδοτική αυθαιρεσία, τα εργατικά «ατυχήματα», ενώ τώρα πια βρίσκονται πολλαπλά εκτεθειμένοι και στους κινδύνους που αντιπροσωπεύει ο ιός.
Οι επικλήσεις στο «ψηφιακό» κράτος, τη «νέα μορφή» του Δημοσίου και τις «επιτυχίες» στον τομέα της «τηλεκπαίδευσης», αποκαλύπτουν καθαρά μια χαρακτηριστική πλευρά της μετατροπής της κρίσης σε ευκαιρία από τις δυνάμεις του συστήματος. Από την πρώτη στιγμή, άλλωστε, κινήθηκαν στην κατεύθυνση προώθησης διαχρονικών επιδιώξεών τους σε αυτόν τον τομέα, εμπεδώνοντας παραπέρα την ελαστική εργασία και την αξιολόγηση, καθώς και το βαρύ ταξικό χτύπημα που ετοιμάζονται να επιφέρουν σε μαθητές και εκπαιδευτικούς.
Ο πακτωλός των δισ., που για άλλη μια φορά εξήγγειλε ο Μητσοτάκης, αναδεικνύει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο την ταξικότητα του συστήματος και των πολιτικών αντιμετώπισης των συνεπειών της κρίσης: Από τη μία, γιγαντιαίες ενισχύσεις στο κεφάλαιο, φοροαπαλλαγές και διευκολύνσεις. Από την άλλη, ψίχουλα στον λαό, που ακόμα κι έτσι δεν θα φτάσουν σε όλους, όπως το νέο επίδομα των 400 ευρώ για τους μακροχρόνια ανέργους που ανακοινώθηκε. Και για τα οποία ήδη προετοιμάζεται το έδαφος για να παρθούν πίσω στο πολλαπλάσιο!
Γιατί η ουσία του διαγγέλματος Μητσοτάκη έγκειται στην έκκλησή του για το «δίκαιο μοίρασμα των βαρών της κρίσης» που πρέπει να υποστεί ο λαός. Μπορεί να βρισκόμαστε εν μέσω μιας εξελισσόμενης πανδημίας, αλλά ήδη διαμορφώνουν τους όρους για αυτό που θα ακολουθήσει. Οι δυνάμεις του κεφαλαίου έχουν πάρει θέση για μια άγρια επίθεση που θα εξαπολυθεί στην εργατική τάξη και τις λαϊκές μάζες, πατώντας στα δεδομένα που ήδη δημιουργούν οι απανωτές αντεργατικές ΠΝΠ, στο όνομα της ύφεσης και για να φορτωθούν όλα τα σπασμένα της κρίσης στις πλάτες τους. Τα όσα ανέφερε ο Μητσοτάκης ενάντια στις «αλόγιστες σπατάλες», υπόσχονται στον λαό μέρες πείνας και εξαθλίωσης, ένα νέο «κορωνομνημόνιο» που όχι μόνο τον καλούν να υποστεί αγόγγυστα, αλλά και να ευγνωμονεί το κράτος που δήθεν τον στήριξε «στα δύσκολα». Το αφήγημα της «αναπτυξιακής έκρηξης» που τάζει ο Μητσοτάκης, είναι το ίδιο και περισσότερο διάτρητο με τα προηγούμενα που άκουσε ο λαός όλη την τελευταία δεκαετία των αντιλαϊκών μέτρων και μνημονίων και ίσα-ίσα, επιβεβαιώνει την ανάγκη κεφαλαίου και ιμπεριαλισμού να καθυποτάξουν τις λαϊκές μάζες στη λαίλαπα που προετοιμάζουν.
Υπόσχονται κόλαση και εργασιακό μεσαίωνα! Και για όποιον έχει αμφιβολίες, οι αναφορές Μητσοτάκη στο «ισχυρό κράτος» που οικοδομείται με την εμπειρία της διαχείρισης της κρίσης του κορωνοϊού, αποδεικνύουν ότι τα μέτρα των απαγορεύσεων και της πειθάρχησης ήρθαν για να μείνουν και να χρησιμοποιηθούν ενάντια στις λαϊκές αντιστάσεις που θα ξεσπάσουν απέναντι στον οδοστρωτήρα που βρίσκεται προ των πυλών.
Ο λαός δεν πρέπει να υποταχθεί! Η προστασία της υγείας του δεν πρέπει να μετατραπεί σε σιγή νεκροταφείου, γιατί οι μέρες που θα έρθουν θα είναι πολύ χειρότερες. Τα μικρά αγωνιστικά βήματα που έγιναν πρέπει να συνεχιστούν. Από ΣΗΜΕΡΑ, να χτίσουμε τους όρους συλλογικής αντίστασης και διεκδίκησης, για τις μεγάλες μάχες που βρίσκονται μπροστά μας.
