Έκφραση και δημιουργία, αλληλογραφία και επικοινωνία κρατουμένων με την κοινωνία υπό το πρίσμα της τέχνης
Πρόκειται για τη δράση «Mail art» (τέχνη μέσω αλληλογραφίας), η οποία ξεκίνησε πριν από λίγες εβδομάδες από το 2ο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Τρικάλων. Εμπνευστής της δράσης είναι ο εκπαιδευτής ενηλίκων Αισθητικής και Πολιτισμικής Αγωγής στο 2ο ΣΔΕ Τρικάλων, Βασίλης Ντατσιούδης, ο οποίος όχι μόνο συνέλαβε και σχεδίασε την ιδέα, αλλά την κοινοποίησε και σε άλλα σχολεία φυλακών, που την αγκάλιασαν με ενθουσιασμό. Μαζί με τη Διευθύντρια του σχολείου Μαρία Μουτσάκη έχουν ξεκινήσει να υλοποιούν το εν λόγω πρόγραμμα από τα τέλη Ιανουαρίου, μετά από έγκριση από τα αρμόδια υπουργεία.
Το πρόγραμμα έχει διάρκεια τρεις μήνες . Η επικοινωνία σε αυτό το διάστημα θα γίνεται ανάμεσα στους ίδιους ανθρώπους. Δηλαδή, για τρεις μήνες, ο ίδιος άνθρωπος «εκτός» θα συνομιλεί μέσα από έργα τέχνης με τον ίδιο άνθρωπο «εντός». Ο κάθε συνομιλητής θα γνωρίζει μόνο το μικρό όνομα του άλλου. Τα έργα στέλνονται με e-mail στα σχολεία και μοιράζονται εκτυπώσεις στους μαθητές. Αντίστοιχα, τα έργα των μαθητών σκανάρονται και στέλνονται με e-mail στους καλλιτέχνες, σε ένα ιδιότυπο διάλογο, που στόχο έχει την επικοινωνία, μέσω της τέχνης. Όπως δήλωσε σε συνέντευξη ο κος Ντατσιούδης «προς μεγάλη μας έκπληξη, ανταποκρίθηκαν γρήγορα στέλνοντας έργα τους πολλοί καλλιτέχνες, θεωρητικοί της τέχνης, άνθρωποι που σχετίζονται με μουσεία και ορισμένοι ερασιτέχνες. Φίλοι μας, φίλοι φίλων, μια ολόκληρη «αλυσίδα» ανθρώπων από όλη την Ελλάδα, από την Τήνο και την Κρήτη, μέχρι τη Θεσσαλονίκη και το Κιλκίς, μπήκαν στο πρόγραμμα θέλοντας να «σπάσουν» την απομόνωση των φυλακισμένων μαθητών» . Να σημειωθεί ότι για τους έγκλειστους μαθητές του σχολείου η επικοινωνία αυτή μπορεί να είναι ζωτικής σημασίας, καθώς λόγω καραντίνας βιώνουν διπλό εγκλεισμό και δεν μπορούν να έρθουν σε επαφή με κανέναν, ούτε καν με τους εκπαιδευτικούς του σχολείου των φυλακών.
Ευχαριστούμε θερμά τη Διεύθυνση της Φυλακής Τρικάλων που, μέσα από την κοινή μας ανθρωποκεντρική οπτική, συνεργάζεται στηρίζει κι ενθαρρύνει αυτές τις δράσεις. Χαραμάδες υπάρχουν παντού. Αρκεί να τις διακρίνουμε. Και δεν υπάρχει τίποτα που η αχτίδα της Τέχνης να μην μπορεί να τρυπώσει . Ακόμη και στα πιο αδιαπέραστο υλικά.
