Ποδηλατάδα ή ροντέο;

Πριν 2 εβδομάδες γιορτάσαμε την παγκόσμια ημέρα ποδηλάτου. Μια ημέρα που,έτσι κι αλλιώς, στην πόλη μας συνηθίζουμε να τιμούμε με το παραπάνω μιας και θέλουμε να αυτοδιαφημιζόμαστε ως, περίπου, το Άμστερνταμ της Νοτίου Ευρώπης. Και να τα αφιερώματα και τα δελτία τύπου και να οι ποδηλατάδες. Σκασμένοι μάλιστα από τις κορωνοκαραντίνες… τις τελευταίες τις απολαύσαμε δεόντως. Και μετά; Επιστροφή στην πραγματικότητα της καθημερινότητας. Αυτής που απέχει αρκετά από τα όσα προβάλλονται στον εγχώριο τύπο. Και, δεν λέμε, καλή, χρυσή και άγια η προβολή της πόλης με κάμποσα στοιχεία υπερβολής διότι χτίζει τουριστικό προϊόν αλλά τι γίνεται με εμάς τους έρμους που ζούμε εδώ 24/7/365; Πως μπορούμε να είμαστε ευχαριστημένοι με ένα δίκτυο ποδηλατοδρόμων που μόνο κατ’ όνομα είναι τέτοιοι; Με εξαίρεση αυτόν της οδού Καλαμπάκας -που γενικά δεν πλήττεται τόσο από το φαινόμενο των παρκαρισμένων οχημάτων ή των αραδιασμένων τραπεζοκαθισμάτων- οι υπόλοιποι είναι…άστα βράστα!  Πίστα σλάλομ αυτός της Κονδύλη και ράλι Ακρόπολης αυτός της κόκκινης  μπογιάς στην άκρη ενός ξεχαρβαλωμένου οδοστρώματος. Όχι ότι αν αφήσουμε τους «ποδηλατόδρομους» και κινηθούμε στο οδόστρωμα είναι καλύτερα τα πράγματα. Αυτό που για τα συνεργεία αυτοκινήτων-ποδηλάτων της πόλης είναι χρυσές δουλειές για τα ποδήλατα είναι ζειν επικινδύνως. Υπάρχουν δρόμοι όπου οι λακούβες, τα σαμαράκια, τα σπασίματα, οι κακοτεχνίες ξεπερνούν κατά πολύ τα συνήθη Ελληνικά δεδομένα. Αρκεί για παράδειγμα να κάνει κανείς μια βόλτα στην οδό Ηρακλή Ρέτου-πίσω από το Α’ νεκροταφείο-μέχρι το τέρμα της Μαυροκορδάτου για να διαπιστώσει τα γραφόμενα. Κυριολεκτικά ανά 2 μέτρα υπάρχει κάτι από τα προαναφερθέντα. Κατανοούμε ότι δεν είναι μόνο ευθύνη της δημοτικής αρχής αλλά κάτι πρέπει, επιτέλους,να γίνει. Διότι πλέον κάθε βόλτα με ποδήλατο είναι ροντέο!

 

Λ.Π.

Σχετικές δημοσιεύσεις