(Οι ευθύνες της Πολιτείας αλλά και των πολιτών για την σημερινή κατάσταση. Υπάρχει λύση;)
Η απρόβλεπτη και πολυκύμαντη πορεία της πανδημίας του κορονοϊού, μας πλημμυρίζει ,με σκέψεις και συναισθήματα, διλήμματα, στοχασμοί και αναστοχασμοί έρχονται και ξανάρχονται, για το ποιος είναι ο γιαλός και το πόσο σοφά ή απερίσκεπτα αρμενίζουμε.
Ο γιαλός, για τους επιστήμονες Υγείας, ήταν στην αρχή της πανδημίας, ότι ο κορονοϊός είναι πολύ μεταδοτικός και πιο επικίνδυνος από άλλους ιούς, τα Δημόσια Συστήματα Υγείας ήταν απροετοίμαστα για την επαρκή αντιμετώπισή του, και μια πιθανή μετάλλαξη κι ένα δεύτερο κύμα της πανδημίας, το Φθινόπωρο, θεωρούνταν δεδομένο. Αυτές οι προβλέψεις, επέβαλαν συγκεκριμένες ενέργειες από την Πολιτεία (Κυβέρνηση και Κράτος) και ορισμένες συμπεριφορές και νοοτροπίες από την Κοινωνία(Θεσμοί και Πολίτες).
Στο πλαίσιο αυτό, έγινε το Ανοιξιάτικο lockdown, με καθολική αποδοχή (98%) από τους πολίτες και με πολύ καλά αποτελέσματα στην μη εξάπλωση του ιού. Όμως… επειδή πάντα τα στερνά τιμούν τα πρώτα, η μεν Κυβέρνηση μπέρδεψε την σπουδαιοφάνεια με την σπουδαιότητα και οι πολίτες την ανεμελιά με την εγρήγορση.
Η Κυβέρνηση οικειοποιήθηκε, ως μη όφειλε, την πρόσκαιρη επιτυχία και αποδέχθηκε την προσομοίωση μιας εικονικής πραγματικότητας, της ασφαλούς χώρας. Δέσμια των ωσανά του Διεθνούς Τύπου, κι όχι μόνο, εφησυχάσθηκε στην υπερπραγματικότητα -τελειώσαμε σχεδόν με τον κορονοϊό- κι έπιασε τον αυτόματο πιλότο της αποτελμάτωσης (λησμόνησε βεβαίως-βεβαίως, ότι τα ωσανά συνήθως ακολουθούν τα σταύρωσον-σταύρωσον).
Έμπλεα Κυβερνητικού ναρκισσισμού, δεν προχώρησε σε αναβάθμιση (και με την συνεπικουρία των ιδεολογικών της αγκυλώσεων) του Δημόσιου Συστήματος Υγείας.
Ο διπλασιασμός περίπου των κρεβατιών ΜΕΘ, σ’ ένα ελλειμματικό, non COVID, σύστημα ΜΕΘ, υπήρξε μεμψίμοιρος, η μη επαρκής στελέχωση, με Ιατρικό και Νοσηλευτικό προσωπικό σχεδόν εγκληματική. Τώρα, τρέχει και δεν φθάνει, ο αρμόδιος Υπουργός-εκλιπαρώντας ιδιώτες γιατρούς, ψάχνοντας για ήρωες, σε αντιηρωικές εποχές και για γενναίους ,σε φοβισμένους καιρούς. Αφήνω ασχολίαστο τον διαγωνισμό της τελευταίας στιγμής, για τις σχολικές μάσκες, που οδήγησαν στο γνωστό φιάσκο και την αδυναμία έγκαιρης στελέχωσης της μονάδας ΜΕΘ -που δώρισε η Βουλή- και δυστυχώς κάποιοι παραμένουν στη θέση τους κ. Πρωθυπουργέ!.
Και η κοινωνία; Εγκλωβισμένη, ιστορικά και πολιτισμικά, στο Μεταφυσικό- υπερβατικό χώρο, σ’ αυτό που ο φιλόσοφος Παναγιώτης Κονδύλης, αποφθεγματικά διατύπωσε: Η Ελληνική κοινωνία κυριαρχείται από δύο εσχατολογίες, την Ιουδοχριστιανική και την Μαρξιστική που ανακάλυψαν από έναν παράδεισο, παραδόθηκε στην ανεμελιά και τον εφησυχασμό, αφού ο Μωυσής-Πρωθυπουργός, θα φρόντιζε για όλα!
Στον χώρο της Μυθοπλασίας, ευδοκιμούν, η συνωμοσιολογία (πάντα κάποια μεγάλα συμφέροντα υπηρετούνται), ανίερες σκοπιμότητες και οι κομπογιαννίτες. Με τον φόβο του θανάτου να κυριαρχεί, από την τρομολαγνεία των ΜΜΕ, δεν ήθελε και πολύ, παρά ένα κλείσιμο του ματιού από τον Μωϋσή, για να περάσει στον εφησυχασμό απέναντι στον κορονοϊό (ως «ευτυχισμένοι δούλοι», όπως το περιέγραψε ο Άλντους Χάξλευ).
Μπροστά στον Γολγοθά του δεύτερου κύματος, κορυφώνεται η θεσμική αναξιοπιστία και οι Ασώματες κοινότητες του Διαδικτύου, δεν προσθέτουν ούτε βεβαιότητες, ούτε ευθύνη.
Οι Πολίτες* δεν εμπιστεύονται τα νέα μέτρα (48% από 98% τον Απρίλιο), τα ΜΜΕ(85%), τους επιστήμονες Υγείας (41%), τον ΕΟΔΥ(50%), την Κυβέρνηση (52%).
Επιπλέον 1 στους 4 δεν φοράει μάσκα, 1 στους 3 δεν επιθυμεί να εμβολιαστεί και το 28% πιστεύει ότι δεν υπάρχει κορονοϊός.
Ούτως εχόντων των πραγμάτων, υπάρχει λύση; Αν υπάρχει, πρέπει να αναζητηθεί σ’ έναν κοινωνικό διάλογο, με εμπλοκή σημαντικών θεσμών -Εκκλησία, Αυτοδιοίκηση, Ιατρικοί Σύλλογοι κ.λπ.- γιατί οι ενσώματες Κοινότητες, έχουν βάρος και βάθος, που δεν έχουν οι ψηφιακές, ούτε τα Πρωθυπουργικά διαγγέλματα, κι ο διάλογος αυξάνει την ευθύνη, την υπομονή και τη γνώση απέναντι στην πανδημία.
Ο γιαλός είναι απρόβλεπτος και επικίνδυνος, ας γίνουμε επιδέξιοι καπετάνιοι!
*Από έρευνα του τμήματος επικοινωνίας του ΑΠΘ.
Από την εφημερίδα ΔΙΑΛΟΓΟΣ την 16η Νοεμβρίου 2020
