(Οι επικοινωνιακές φούσκες πάντως όσο γρήγορα ανθίζουν, τόσο εύκολα μαραίνονται…)
Ως ασυνήθιστο γεγονός, για το χώρο της Διπλωματίας, παρουσιάστηκε από τα ΜΜΕ η on camera φραστική σύγκρουση των ΥΠ.ΕΞ. Ελλάδας και Τουρκίας (Δένδιας -Τσαβούσογλου) την περασμένη Πέμπτη στην Άγκυρα. Είχαν προηγηθεί δύο κλειστές συναντήσεις (Ερντογκάν-Δένδιας και Τσαβούσογλου-Δένδιας) οι οποίες δεν παρουσίασαν αρνητικές εκπλήξεις. Συμφώνησαν σε μελλοντική συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογκάν και συνέχιση των διερευνητικών επαφών (σύμφωνα με κύκλους της Κομμισιόν: δεν κοιτάμε τι λέγεται μπροστά στις κάμερες, αλλά τι συζητιέται στις κλειστές συναντήσεις).
Για την Ιστορία πάντως, και να μην χανόμαστε στον επικοινωνιακό κουρνιαχτό-με έντονα τα Εθνικιστικά σύνδρομα, και από τις δύο πλευρές του Αιγαίου- δεν ήταν η πρώτη φορά που διατυπώθηκαν οι πάγιες θέσεις των δύο πλευρών. Είχαν προηγηθεί, το 1999 -το Ελσίνκι, το 2011 στο Ερζερούμ ο τότε Πρωθυπουργός, παρουσία του Ερντογκάν, παρουσίασε τις Ελληνικές θέσεις και το 2017 ,στο Προεδρικό Μέγαρο, είχαμε την απροσδόκητη σύγκρουση Παυλόπουλου-Ερντογκάν!
Το ερώτημα όμως παραμένει, κυρίως στο χώρο της Επικοινωνίας, ποιό ήταν το νόημα, ποιός ήταν ο σκοπός της on camera σύγκρουσης Δένδια-Τσαβούσογλου;
Προφανώς δεν έχει κανένα νόημα για την Άλλη Πλευρά, να ειπωθούν πράγματα χιλιοειπωμένα, σε μια δημόσια αντιπαράθεση. Ούτε το βρίσκω πολιτικά ορθό ,θα έλεγα ακραία άκομψο, οι δύο Υπουργοί να ρετουσάρουν το πολιτικό τους προφίλ πάνω σε κρίσιμα Εθνικά θέματα. Απομένει η ερμηνεία, ότι στόχος της αντιπαράθεσης-σχεδιασμένης ή όχι-πάντως δεν τούς κόπηκε η όρεξη στο γεύμα που ακολούθησε-ήταν και έγινε για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης. Στην πορεία προς τις εκλογές, ο Ερντογκάν αντιμετωπίζει ισχυρή Εθνικιστική πίεση ,ιδιαίτερα από τον ακροδεξιό συνεταίρο του.
Στα καθ’ ημάς, είναι γνωστές οι πάγιες Εθνικιστικές θέσεις του κ. Σαμαρά (τις δημοσιοποίησε και πρόσφατα στην Καθημερινή: δεν κάνεις διάλογο με τον πειρατή (Ερντογκάν) και ποια (!) Συμφωνία των Πρεσπών (τα μνημόνια δυό χρόνια τώρα ακόμα περιμένουν) και η πρόσφατη τοποθέτηση του νεώτερου Καραμανλή (το παιδί μίλησε, δεν είναι πια ο μεγάλος σιωπηλός) και τι είπε: δεν παραχωρούμε κυριαρχικά μας δικαιώματα, με την Τουρκία έχουμε, μία και μόνη διαφορά, οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ. Ούτε ψύλλος στον κόρφο του κ. Μητσοτάκη! Δύο πρώην Πρωθυπουργοί της παράταξής του αμφισβητούν ευθέως την Εξωτερική του Πολιτική. Κι είναι τραγικό, για την εικόνα του Πρωθυπουργού, κυβερνητικοί κύκλοι να δημοσιοποιούν το αυτονόητο-ότι οι δηλώσεις Δένδια, έγιναν σε συνεννόηση με τον Πρωθυπουργό, μόνο και μόνο για να δρέψει κάποιους καρπούς από την επικοινωνιακή φούσκα του «υπέρ πατριωτισμού» του κ. Δένδια. Ήταν μόνο αυτό ή ήθελε να στείλει κι ένα μήνυμα συμμόρφωσης στους Σαμαρά, Καραμανλή;
Αν έτσι έχουν τα πράγματα στο εσωτερικό της ΝΔ, αναρωτιέται κανείς καλόπιστα ,πως μπορεί να προχωρήσει ο Ελληνοτουρκικός διάλογος!
Ο δρόμος της ακινησίας στα Εθνικά μας θέματα έχει κομματικό ονοματεπώνυμο. Η Ζωή θα δείξει αν ο κ. Μητσοτάκης μπορεί να ξεπεράσει τα κομματικά εσκαμμένα. Οι επικοινωνιακές φούσκες πάντως, όσο γρήγορα ανθίζουν, τόσο εύκολα μαραίνονται!
Πρώτη δημοσίευση εφημερίδα ΔΙΑΛΟΓΟΣ 19/4/2021
