Καταχειροκροτήθηκαν το βράδυ της Τρίτης στο υπαίθριο Δημοτικό Θέατρο Φρουρίου οι γνωστοί ηθοποιοί κ. Ορέστης Τζιόβας και κα Πηνελόπη Αναστασοπούλου στην παράσταση «Το νυφικό κρεβάτι», την αριστουργηματική κωμωδία του συγγραφέα Γιαν Ντε Χάρτογκ που παρουσιάζει έναν άντρα και μια
γυναίκα από την γνωριμία τους και την πρώτη νύχτα του γάμου τους μέχρι και το
τέλος της ζωής τους, με κέντρο πάντα το συζυγικό κρεβάτι.
Το «Νυφικό κρεβάτι» είναι ένας ύμνος στη συντροφικότητα, ένας ύμνος στην αγάπη και ένα σχόλιο κωμικό αλλά και συναισθηματικό πάνω στον έγγαμο βίο και ο συγγραφέας με εξαιρετικές δόσεις χιούμορ και συναισθήματος, πέτυχε να
κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού για το έργο εδώ και 70 χρόνια μόνο και
μόνο γιατί προτρέπει τους ανθρώπους, να κάνουν το πιο δύσκολο πράγμα στον
κόσμο, που είναι ταυτόχρονα και το πιο απλό:
Να μάθουν να αγαπιούνται…
Οι δύο πρωταγωνιστές μίλησαν στον «Διάλογο» για την παράσταση αλλά και για το αν ήταν μέτρο σύγκρισης η ενσάρκωση των ίδιων ρόλων στο παρελθόν από ιερά τέρατα του θεάτρου όπως η Έλλη Λαμπέτη και ο Δημήτρης Χορν.
Ορέστης Τζιόβας: «Είναι ένα έργο ωδή στον γάμο και την αγάπη που δείχνει τους πρωταγωνιστές στο νυφικό τους κρεβάτι από την πρώτη νύχτα του γάμου μέχρι τα βαθειά τους γεράματα. Βλέπουμε ένα ζευγάρι από τα πάνδεινα που μπορεί να περάσει μια σχέση και πώς καταλήγουν να είναι μονιασμένοι μετά από χρόνια. Είναι ένα έργο σημαντικό και διαχρονικό γιατί αναφέρεται στις σχέσεις των ανθρώπων. Έχω μια εξαιρετική συνεργασία με την Πηνελόπη και η παράσταση αρέσει πάρα πολύ στον κόσμο. Δεν μπαίνω στην διαδικασία της αναμέτρησης με τους σπουδαίους ηθοποιούς που έπαιξαν τον ρόλο στο παρελθόν γιατί σαν ηθοποιός παίρνω τον ρόλο και κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ πάνω σε αυτόν. Κάποιοι θα το κάνουν καλύτερα, κάποιοι λιγότερο καλά αλλά αυτό θα το κρίνει το κοινό».
Πηνελόπη Αναστασοπούλου: «Νομίζω ότι για έναν νέο ηθοποιό το να υπάρχει σαν μέτρο σύγκρισης η απόδοση των ρόλων παλιότερα από σημαντικούς ηθοποιούς είναι ένας δρόμος πολύ λάθος. Κάθε ηθοποιός κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί, με τα μέσα που διαθέτει, ο καθείς και τα όπλα του όπως λέμε, οπότε κάναμε τα πάντα και για πολύ καιρό για να μπορέσουμε να φέρουμε εις πέρας μια πάρα πολύ δύσκολη παράσταση αλλά με το ότι διασκεδάζουμε, περνάμε τόσο ωραία και έχουμε αγαπήσει τους ρόλους μας νομίζω ότι πετύχαμε τον καλλιτεχνικό στόχο μας. Το έργο επίσης αρέσει πολύ στον κόσμο γιατί έχει μια υπέροχη ισορροπία χιούμορ και δράματος αλλά με ωραία δομημένο τρόπο που κάνει τους θεατές να συμμετέχουν και να αναγνωρίζουν μέσα σε αυτό καταστάσεις που έχουν ζήσει.
Ειδικότερα η κα Αναστασοπούλου όταν ρωτήθηκε για το αν προχωράει η κάθαρση στον χώρο του θεάτρου και του θεάματος γενικότερα μας απάντησε: «Το ελπίζω. Η αλήθεια είναι ότι με την δικαιοσύνη δεν τα πάω και πολύ καλά, νομίζω ότι οι νόμοι δεν είναι καλοφτιαγμένοι και θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Αν σου κόψουν μια κλήση στο κέντρο της Αθήνας θα σε κυνηγάνε μέχρι να πεθάνεις, αν βιάσεις όμως κάποιον σε 10 το πολύ 15 χρόνια παραγράφεται και μπορεί να πας φυλακή για 5 χρόνια και να βγεις να το ξανακάνεις οπότε για μένα αυτό είναι μια κακή συνθήκη».
Η σκηνοθεσία είναι του κ. Αλέξανδρου Ρήγα, η διασκευή – απόδοση των κυρίων Αλέξανδρου Ρήγα – Δημήτρη
Aποστόλου, η παραγωγή της εταιρείας θεατρικών παραγωγών «Μέθεξις» του
κ. Χρήστου Τριπόδη ενώ υπήρχε και συνοδεία ζωντανής μουσικής από τον κ. Αντώνη Παλαμάρη στο πιάνο.
ΧΑΡΗΣ ΜΑΝΤΕΛΛΟΣ
