«Εμείς κάνουμε πως δουλεύουμε και αυτοί κάνουν πως μας πληρώνουν». Η γνωστή φράση αντικατόπτριζε τα δεδομένα στο στάδιο, πριν την κατάρρευση στη Σοβιετική Ένωση.
Ισχύει και για την καραντίνα που εφαρμόζονταν, τον τελευταίο καιρό, στη χώρα μας. Αφορά τον βαθμιαίο εκφυλισμό της.
«Αυτοί επικαλούνταν την καραντίνα και μεις κάναμε πως την υλοποιούμε». Δεν ήταν μόνο το πρωτόγνωρο και η ασυμμετρία του κορονοϊού. Ούτε ευθύνεται πρωτίστως η εγγενής κόπωση των πολιτών.
Στο υφιστάμενο οριακό σημείο φτάσαμε εξαιτίας και των αρνητικών παραδειγμάτων που έδωσαν οι ίδιοι οι κυβερνώντες.
Συνετέλεσαν τα μικρά λάθη και οι μεγάλες παραλείψεις – εντός και εκτός των τειχών – στην λευκή απεργία όσων αμείβονται για την τήρηση των μέτρων. Το λοκ ντάουν των προηγούμενων εβδομάδων ήταν μια γλαφυρή καρικατούρα. Δεν τηρούνταν και η συνολική εικόνα συνεχώς κακοφόρμιζε.
Το σημαντικότερο, διαχέονταν η αίσθηση ότι πειστικό, συνεκτικό σχέδιο δεν υπάρχει και το όποιο φως δεν ήταν παρά μία αυταπάτη. Τούτων δοθέντων, το άνοιγμα, το νέο μείγμα, «η προσαρμογή» ήταν – είναι μονόδρομος.
Είναι και η συγκυρία που το επιβάλλει. Το Πάσχα «με δρασκελιές» πλησιάζει, η άνοιξη που λειτουργεί και προβοκατόρικα.
Αναμφίβολα και τα ιδιωτικά και δημόσια οικονομικά, που όλο και ξύνουν τον ορατό πλέον πάτο του βαρελιού.
Στο πρώτο στάδιο του κόβιντ επικράτησε σωστά το «πάση θυσία δημόσια υγεία». Τώρα είθε να μην επιβληθεί να αναθεωρηθεί ολιστικά, με το «πάση θυσία οικονομία». Γιατί τότε θα μας υπενθυμίσει το αντίστοιχο με το ευρώ που λάνσαρε ο κ. Φ. Κουβέλης που αναδείχθηκε αυτεπίστροφο. Τον οδήγησε υφιστάμενο του κ. Π. Καμμένου.
Εκ των συνθηκών οδεύουμε σε ένα νέο τετραγωνισμό του κύκλου. Από την καραντίνα – καρικατούρα σε μια υβριδική κανονικότητα.
Που ίσως να είναι «μια κάποια λύσις», αν αποφευχθούν τα λάθη του πρόσφατου παρελθόντος. Και μαζί με τα όποια ευχολόγια και παραινέσεις, έχουμε και μερικές γάτες αποτελεσματικές και διδακτικές.
Υ.Γ. Ευοίωνη ένδειξη, οι αναφορές προχθές στη Βουλή, στον κορυφαίο «Νιόνιο». Και ένας ευθύβολος στίχος από τον δίσκο του «Το Κούρεμα», ο οποίος είχε τόση αυτογνωσία και αυτοκριτική, που δεν την αντέχουμε.
«σε αυτά διαπρέπουν κάτι ατσίδες, κάτι Μήδοι, κάτι νάνοι… με ποιους θα πάμε μη ρωτάτε, και ούτε είναι το θέμα εκεί…»
Πρώτη δημοσίευση εφημερίδα ΔΙΑΛΟΓΟΣ 5/4/2021
