Γιάννης Καλπούζος: «Δυστυχώς υπάρχουν μορφές ραγιαδισμού και στην εποχή μας»

  • Ο καταξιωμένος συγγραφέας μιλά για την καθημερινότητα επί Τουρκοκρατίας αλλά και για σημερινές καταστάσεις
  • Αποκλειστικές δηλώσεις σtο «δ» με αφορμή την εκδήλωση στη Δημ. Βιβλ. Καλαμπάκας

 

Με επιτυχία παρουσιάστηκε το απόγευμα της Πέμπτης στον αύλειο χώρο της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Καλαμπάκας η παρουσίαση του νέου βιβλίου του γνωστού συγγραφέα και στιχουργού κ. Γιάννη Καλπούζου με τίτλο “Ραγιάς, μέρες και νύχτες 1821” (εκδόσεις Ψυχογιός), στο οποίο πέρα από την εκρηκτική του μυθοπλασία ο αναγνώστης θα σχηματίσει μια ολοκληρωμένη εικόνα για όσα συνέβησαν πριν και σε όλη τη διάρκεια της Επανάστασης.

Ο κ. Καλπούζος μιλώντας στον «Διάλογο» για το νέο του βιβλίο σημείωσε:

«Το βιβλίο μου διαδραματίζεται από το 1816 μέχρι το 1829, εξελίσσεται δηλαδή η μυθοπλασία του στα προεπαναστατικά χρόνια μέσα από έναν κεντρικό ήρωα, τον Αγγελή, ο οποίος περιδιαβαίνει σχεδόν όλη την Πελοπόννησο, τον Μωριά όπως λεγόταν τότε, και έτσι έχει ο αναγνώστης την ευκαιρία να γνωρίσει την καθημερινή ζωή των ραγιάδων, τον εξευτελισμό, την σκλαβιά, τους κολίγους, τους κοτζαμπάσηδες, το πώς ήταν η ζωή των ανθρώπων εκείνων, ποιο ήταν το προεπαναστατικό κλίμα, η ατμόσφαιρα και πιο εκτεταμένα όλα τα γεγονότα μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1829 όταν γίνεται στην Πέτρα της Βοιωτίας η τελευταία μάχη της Επανάστασης. Όλα αυτά μέσα από μια περιπετειώδη διαδρομή που πάει παράλληλα με έναν έρωτα καθώς ο ήρωάς μου ερωτεύεται μια εβραιοπούλα σε μια εποχή όπου οι σχέσεις μεταξύ Χριστιανών και Εβραίων ήταν τεταμένες και πολύ περισσότερο όταν γίνεται η Άλωση της Τριπολιτσάς και σφάζεται το μεγαλύτερο μέρος των Εβραίων.

Το κεντρικό μήνυμα του βιβλίου συνοψίζεται σε τρεις λέξεις: ραγιάς σε τίποτα ή ραγιάς σε κανέναν. Ο ραγιαδισμός όμως με έναν διαφορετικό τρόπο, καθώς δεν συγκρίνονται τα σημερινά με εκείνα τα χρόνια, υπάρχει ακόμα και σήμερα, από την αισθητική ευτέλεια που μας κατακλύζει μέχρι το να δεχόμαστε να μην μας κοιτάζει κανείς ίσια στα μάτια αλλά να μας βλέπει αφ’ υψηλού ή να χάνουμε εργατικά δικαιώματα και να μην αντιδρούμε, να παραιτούμαστε ή να θεωρούμε ότι έτσι είναι τα πράγματα μέχρι τις καθημερινές μας σχέσεις αλλά και το πώς κάποιος μπορεί να συμπεριφέρεται ως εξουσιαστής και να κάνει ραγιάδες τα παιδιά του και τη σύζυγό του. Είναι ένα πολυεπίπεδο βιβλίο, βλέπει πολλά γεγονότα από την πλευρά των ηττημένων δηλ. των Τούρκων όπως οι αναγκαστικοί εκχριστιανισμοί Τούρκων και κυρίως παιδιών που τους ονόμαζαν νεοφώτιστους αλλά και θίγει θέματα που ναι μεν συμβαίνουν τότε αλλά έχουν μεγάλη σημασία για το σήμερα π.χ. όταν το 1828 ρώτησαν τις γυναίκες που είχε συλλάβει το ασκέρι του Ιμπραήμ αν θέλουν να παραμείνουν στον τόπο τους ή αν θα πάνε στην Αίγυπτο η συντριπτική πλειονότητά τους δήλωσε ότι θα ακολουθήσει αυτούς που τους είχαν σκλάβες γιατί ήταν βιασμένες ή είχαν γεννήσει παιδιά των βιαστών τους και ξέρανε ότι αν γυρίσουν στα χωριά τους οι άντρες τους θα τις έδιωχναν και θα ήταν στιγματισμένες και αυτό είναι ένα μήνυμα και για το σήμερα γιατί και σήμερα κατά την άποψή μου πολλοί θεωρούν στίγμα τον βιασμό για μια γυναίκα ενώ φυσικά δεν θα έπρεπε».

Ακολούθησε συζήτηση με το αναγνωστικό κοινό και υπογραφή βιβλίων από τον συγγραφέα.

 

ΧΑΡΗΣ ΜΑΝΤΕΛΛΟΣ

 

Σχετικές δημοσιεύσεις