Ρεπορτάζ – φωτό: Κώστας Σαμαράς
Το μέγεθος του πρόσφατου πλημμυρικού φαινομένου (το μεγαλύτερο που καταγράφηκε ποτέ στη χώρα) σε συνδυασμό με την ανικανότητα και την απροετοιμασία του κεντρικού διοικητικού μηχανισμού και των τοπικών Περιφερειακών και Δημοτικών Αρχών καθώς και τον γνωστό ωχαδελφισμό (ατομική ευθύνη λέγεται) της πλειονότητας των πολιτών, έπνιξαν το θεσσαλικό κάμπο στα νερά και τη λάσπη του Πηνειού και των παραποτάμων του. Αφήνοντας πίσω σοκ, θλίψη, δέος και μια μυρωδιά σήψης των ζώων να αιωρείται στην ατμόσφαιρα.
Στην περιοχή “Βάλτος” στη Ζηλευτή, η οποία έχει γίνει λίμνη…
Αντιπλημμυρικά έργα που δεν έγιναν (ή έγιναν στο «πόδι»), «πολιτική προστασία» που λειτουργεί σπασμωδικά χωρίς οργανωμένο πλάνο ενημέρωσης των πολιτών, ώστε να αποφευχθεί και χάσιμο ανθρώπινων ζωών και χιλιάδων ζώων από κτηνοτρόφους του θεσσαλικού κάμπου και καταστροφή σταθερού υλικού περιουσιακών αγαθών (σπιτιών, οχημάτων, οικιακού εξοπλισμού), καταστροφή χιλιάδων στρεμμάτων με κηπευτικά, δημητριακά, οπωροφόρα δέντρα, βαμβάκι και καταστροφή χιλιάδων κυψελών.
Γέφυρες φτιαγμένες χωρίς μεταλλικό οπλισμό έπεσαν, παλιές και καινούργιες βγήκαν άχρηστες για χρήση οχημάτων (παλιά τσιμεντένια Πύλης, η «νέα» της Διάβας, η γέφυρα στη Φωτάδα, στα Στουρναρέικα κ.τ.λ.). Η παλιά του Πηνειού στη Σαρακήνα έστεκε όρθια για 500 χρόνια και έπεσε τώρα μετά την πρόσφατη ανακαίνισή της! Για περαιτέρω έλεγχο στατικότητας έχει απαγορευτεί η διέλευση πεζών και οχημάτων από αρκετές άλλες ακόμη και εντός της πόλης των Τρικάλων.
Αυτό το γεφυράκι λίγο έξω από την Χρυσαυγή θεωρούν πολλοί την αιτία που ο «βάλτος» της Ζηλευτής πλημμύρισε και έγινε λίμνη
Μετά το καταστροφικό φαινόμενο αντί να δοθεί προτεραιότητα συλλογής και αποκομιδής για καύση ή υγειονομική ταφή των χιλιάδων ζώων που σαπίζουν σχεδόν δέκα ημέρες τώρα σε σταύλους (όπου πνίγηκαν χωρίς δυνατότητα διαφυγής) ή σκόρπια έξω από αυτούς σε χωράφια, όπου μεταφέρεται η σαπίλα της αποδόμησής τους σε στάσιμα νερά και στο έδαφος λειτουργώντας σαν υγειονομική βόμβα, οι αρμόδιοι φροντίζουν πρωτίστως την αποκομιδή των βρεγμένων και λασπωμένων οικιακών συσκευών και λοιπού εξοπλισμού που πετάνε οι πληγέντες κάτοικοι πόλεων και χωριών έξω από τα σπίτια τους.
Από δικό μας επιτόπιο ρεπορτάζ είχε καταγραφεί ότι η πλειονότητα των σταυλισμένων ζώων παραμένει ακόμα στα σημεία όπου πνίγηκαν. Οι κτηνοτρόφοι με τους οποίους μιλήσαμε δήλωσαν ότι ουδεμία μέριμνα ενημέρωσης είχανε για την αποφυγή αυτής της καταστροφής.
Η κτηνοτροφική μονάδα της Ιωάννας Καρρά στη Ζηλευτή όπου πνίγηκαν εκατοντάδες γιδοπρόβατα γαλακτοπαραγωγής.
Όμως μιλώντας περί ευθυνών θα πρέπει αντικειμενικά να δεχτούμε ότι όταν ζούμε και κινούμαστε μια ζωή δίπλα από ένα ποτάμι περνώντας κάθε μέρα το γεφύρι του και βλέπουμε την στάθμη των νερών του να ανεβαίνει συνεχώς και επικίνδυνα θα πρέπει να λάβουμε τα μέτρα μας και να διαφυλάξουμε στο πλαίσιο της απλής λογικής ό,τι μπορούμε από τη ζωή και την περιουσία μας.
Βεβαίως ο καθένας από τη θέση που του έχει αναθέσει η Πολιτεία έχει την ανάλογη ευθύνη, όταν η θέση αυτή επιβάλει την παρακολούθηση εξέλιξης τέτοιων επικίνδυνων φαινομένων και την έγκαιρη ειδοποίηση των συμπολιτών του μέσα από ένα οργανωμένο και αποτελεσματικό μηχανισμό που στην παρούσα κατάσταση δεν υπήρχε…
Στο γήπεδο του Γριζάνου έχουν στηθεί 45 σκηνές για τους πληγέντες από Φαρκαδόνα και Κεραμίδι για τις ανάγκες των οποίων φροντίσει καθημερινά η Τ.Κ. με επικεφαλής την πρόεδρο κ. Ευανθία Κακαδιάρη, σε συνεργασία με την Π.Ε. Τρικάλων και εθελοντικές οργανώσεις.
Πολλές επιχειρήσεις του νομού και ανάμεσά τους και οι γαλακτοβιομηχανίες ΤΥΡΑΣ και LA FARM δοκιμάστηκαν σκληρά από τον «Ντάνιελ».
