Μια συνέντευξη του Αλέκου Συσσοβίτη στον Κώστα Σαμαρά λίγο πριν την αναχώρηση του Θιάσου της «Εκάβης» για τα Γιάννενα
Τρίκαλα, 22 Ιουλίου 2023 κάτω από την σκιά της κληματαριάς του «Καφέ Πανελλήνιο».
Κώστας Σ. : Αλέκο πες μας δυο πράγματα για την καταγωγή σου και την παιδική σου ηλικία.
Α. Συσσοβίτης: Ο πατέρας μου ήταν από την Μεγαλόχαρη Άρτας και η μάνα μου από την Κοζάνη, Πόντια. Στην Άρτα πάω τουλάχιστον μια φορά το χρόνο και πότε – πότε επιστρέφω από εκεί στην Αθήνα από Μουζάκι, Τρίκαλα, Καρδίτσα γιατί μου αρέσει η διαδρομή και το τοπίο. Τα Άγραφα, τα Τζουμέρκα, η Πίνδος τα μέρη σας εδώ είναι ονειρικά! Μακάρι να είχα χρόνο να τα γυρίσω περισσότερο, αλλά έχω περιορισμένο χρόνο λόγω της δουλειάς που έχει ανοίξει τα τελευταία χρόνια και τρέχω να προλάβω!
Στο «Πανελλήνιο» για την συνέντευξη: Σαμαράς, Συσσοβίτης, Όλγα Κουκούλη
Κώστας Σ. : Έχεις κάποιον από τους γονείς σου;
Α. Συσσοβίτης: Δυστυχώς τους έχασα και τους δυο. Οι γονείς μου είχαν γνωριστεί στην Αθήνα αλλά ανέβηκαν Θεσσαλονίκη λόγω της οικογένειας της μάνας μου που ήταν από την περιοχή εκεί και εγώ γεννήθηκα και μεγάλωσα εκεί στην γειτονιά της Αγίας Τριάδας – Θεαγένιου στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Στο χωριό στην Άρτα είχα να πάω 30 χρόνια και όταν ξαναπήγα ήταν για να μεταφέρω τα κόκκαλα του πατέρα μου εκεί. Από την Θεσσαλονίκη, νεαρός ακόμα βρέθηκα στην Μύκονο να κάνω διάφορες δουλειές και κάποια στιγμή, – εδώ έπαιξε ρόλο και η τύχη που είναι πολύ σημαντικός παράγοντας στη ζωή μας παιδιά, ενώ δούλευα στην νύχτα σαν μπάρμαν ένας σχεδιαστής μόδας με παίρνει στο Παρίσι, με βγάζει δίπλα στην Diana Ross σε ένα show, γυρνάμε εδώ, μπαίνω στον χώρο της μόδας, κάνω modeling και διαφημιστικά στην τηλεόραση. Κάποια στιγμή τα παρατάω όλα και «σηκώνω» μια οικοδομή, – ο πατέρας μου ήταν οικοδόμος, αλλά ένα βράδυ σε ένα μπαρ ένας νεαρός μου χτυπάει την πλάτη και μου λέει «ψάχνουμε για μια ταινία κάποιον να μην είναι ηθοποιός»! Με τα πολλά βρέθηκα να παίζω τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία του Γιώργου Πανουσόπουλου «Ελεύθερη κατάδυση», η οποία σχεδόν 30 χρόνια μετά προσελκύει ακόμα θεατές! Στο θέατρο πρωτοέπαιξα καλεσμένος στο θέατρο «Αμόρε» από τον σκηνοθέτη Γιάννη Χουβαρδά που διατέλεσε και 12 χρόνια διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου! Στην ουσία είμαι αυτοδίδακτος ηθοποιός! Προσπαθούσα όμως να μαθαίνω παρακολουθώντας παλιότερους έμπειρους ηθοποιούς.
Κώστας Σ. : Ας πούμε λίγα για τις πρόσφατες δουλειά σου. Από τις τελευταίες που σε είδαμε ήταν το «στΟργή» στην τηλεόραση, όπου έδειξες μια μεγάλη εκφραστική γκάμα, υποδυόμενος τον Σάκη, έναν άνθρωπο της νύχτας, έναν παράνομο με ευαισθησίες που κάνει ψυχανάλυση!
Α. Συσσοβίτης: Ναι στην «στΟργή» και εγώ θα το πω ότι ήμουν πολύ καλός! (Γέλια) Η «στΟργή» παιδιά ήταν μεγάλο, τεράστιο κεφάλαιο, όχι για μένα αλλά για αυτό που κατατέθηκε.
Η μεγαλύτερη ψυχολόγος – ψυχίατρος της Κωνσταντινούπολης σε ηλικία 80 χρονών έγραψε αυτό το βιβλίο πάνω σε συνεδρίες που έκανε, πάνω δηλ. σε αληθινές ιστορίες και κάνει μια επιστημονική προσέγγιση πάνω στην ψυχανάλυση! Στην ουσία ήταν μια δύσκολη σειρά για το κοινό γιατί είχε βαρύ κλίμα, όμως κάποιοι ψυχίατροι που την έβλεπαν ήρθαν από μόνοι τους και μου έδωσαν συγχαρητήρια! Όταν μου έδωσαν τον ρόλο γονάτισα! Όμως ο ρόλος αυτός αγαπήθηκε από όσους είδαν την σειρά περισσότερο από οποιοδήποτε άλλον ρόλο!
Κώστας Σ. : Αλέκο, άς πάμε και στην παρούσα φάση της δουλειάς σου, στην παράσταση της «Εκάβης» και το αρχαίο θέατρο, μια παράσταση που είδαμε χτές το βράδυ εδώ στα Τρίκαλα, στον χώρο του αμφιθεάτρου επάνω στο φρούριο, το οποίο τίμησαν δεόντως οι Τρικαλινοί θεατές καθότι ήταν γεμάτο, παρόλη την ζέστη, όπως και στην περσινή παράσταση όπου συμμετείχες, του «Προμηθέα Δεσμώτη»! Πές μας λοιπόν για τον θίασο και την περιοδεία που κάνετε μέσα στο καλοκαίρι.
Α. Συσσοβίτης: Ξεκινήσαμε κατά τις 10 Ιουλίου από την Θεσσαλονίκη και θα ολοκληρώσουμε στις 13 Σεπτέμβρη στην Αθήνα. Δηλαδή θα κάνουμε σχεδόν δυο μήνες περιοδεία με διάλειμμα 10 ημέρες τον Αύγουστο. Η αρχαία τραγωδία είναι απαιτητική και σε συνδυασμό με τις δύσκολες καιρικές συνθήκες, – πολύ ζέστη και υγρασία ακόμα και τις βραδινές ώρες που παίζουμε εμείς, το διάλειμμα αυτό είναι απαραίτητο για όλους μας για να τα βγάλουμε πέρα! Γιαυτό και εκτιμούμε ιδιαίτερα τον κόσμο που κάτω από αυτές τις συνθήκες προσέρχεται στα θέατρα που εμφανιζόμαστε κάθε φορά για να παρακολουθήσει την παράσταση. Όσον αφορά το Τρικαλινό θεατρόφιλο κοινό έχουμε διαπιστώσει ότι έχει υψηλές απαιτήσεις, υψηλό επίπεδο σαν θεατές και αγαπάει ιδιαίτερα το αρχαίο Θέατρο!
Κώστας Σ. : Προσωπικά μπορώ να πω ότι καθηλώθηκα παρακολουθώντας την παράσταση της «Εκάβης» χθές το βράδυ εδώ, στο αμφιθέατρο του Φρουρίου. Υπήρχε κάτι σαν μυσταγωγία! Θέλω να σε ρωτήσω λοιπόν, ο τρόπος της παρουσίασης των αρχαίων αυτών έργων στην ίδια την αρχαιότητα γινόταν με τον ίδιο τρόπο, με την ίδια σκηνοθεσία, την ίδια εκφορά λόγου και κινησιολογία όπως κάνετε εσείς σήμερα, ή υπήρχαν διαφορές;
Α. Συσσοβίτης: Αυτό που διάβασα και είδα σχετικά είναι το εξής: Οι αρχαίοι τραγικοί της χρυσής περιόδου της Αθήνας και του αρχαίου Θεάτρου ειδικότερα, κατά κάποιον τρόπο διασκεύαζαν και αυτοί τους παλιότερους π.χ. Ησίοδο και τον Όμηρο και «πείραζαν» τα κείμενα εκείνων των παλιότερων ούτως ώστε τα έργα που παρουσίαζαν να είναι πιο κοντά στην δική τους σύγχρονη πραγματικότητα και πιο κοντά στους πολίτες της εποχής τους. Γενικά σε κάθε εποχή ο καλλιτεχνικός κόσμος ψάχνει τρόπους να προσεγγίσει και να αποδώσει ένα αρχαίο έργο έτσι που να ανταποκρίνεται στην δική του πραγματικότητα. Στην συγκεκριμένη περίπτωση πάντως της «Εκάβης» όσον αφορά το κείμενο είναι πιστή μετάφραση του αρχαίου πρωτότυπου.
Κώστας Σ. : Αλέκο πως προέκυψε και «έδεσες» εσύ με το αρχαίο θέατρο; Τι σε τράβηξε; Γιατί σίγουρα δεν είναι ένα εύκολο είδος τέχνης, αλλά και πέρα από αυτό ο κόσμος σε έχει συνδέσει περισσότερο με τον κινηματογράφο και την τηλεόραση.
Α. Συσσοβίτης: Ναι είναι πράγματι δύσκολο, γιατί θέλει εύρος φωνής, εύρος ψυχής, έχει μεγάλες απαιτήσεις από τον ηθοποιό σε τεχνικές δυνατότητες και σε ψυχή καθότι, – ειδικά σε μεγάλα θέατρα όπως η Επίδαυρος, θα πρέπει ν’ ακουστεί ο λόγος στον τελευταίο θεατή! Εμένα σαν θεατής με εντυπωσίασε το περιεχόμενο των αρχαίων κειμένων, ο βαθύς ψυχισμός των πρωταγωνιστών των αρχαίων έργων και αυτό που διακυβεύεται, επίσης ο χώρος των αρχαίων θεάτρων! Η πρώτη μου εμπειρία στο αρχαίο δράμα ήταν ο ρόλος του Πυλάδη στον «Ορέστη» του Ευριπίδη το 2008 στο Κρατικό Θέατρο της Βορείου Ελλάδος.
Κώστας Σ.: Ένοιωθες τότε να είσαι έτοιμος για ένα τέτοιο ρόλο με απαιτήσεις σε ένα τέτοιο αρχαίο έργο; Είχες προετοιμαστεί αναλόγως;
Α. Συσσοβίτης: Κοίταξε, πάντοτε σε αυτή τη δουλειά αν είσαι ευσυνείδητος τότε ποτέ δεν νοιώθεις τελείως προετοιμασμένος! Είσαι εν ενεργεία και εν εξελίξει γιατί το θέατρο είναι μια διαδικασία έρευνας εσαεί, δεν τελειώνει παιδιά, συνέχεια εξελίσσεσαι και ο εκάστοτε ρόλος δουλεύει μέσα σου!
Ο Αλέκος Συσσοβίτης, στην κληματαριά του «Πανελλήνιου»
Κώστας Σ.: Αλέκο μετά τις καλοκαιρινές θεατρικές παραστάσεις τι έχεις στα σκαριά; Τι ακολουθεί στη νέα καλλιτεχνική σαιζόν;
Α. Συσσοβίτης: Μέχρι τέλους του χρόνου θα έχουμε νέα γυρίσματα για την αγαπημένη τηλεοπτική σειρά του «Έρωτα φυγά» που συμμετέχω και παράλληλα πρόβες στο θέατρο όπου θα συμμετάσχω στην παράσταση του «Βασιλιά Λήρ» σε σκηνοθεσία του Γιάννη Χουβαρδά, του που θα ανέβει στο Εθνικό Θέατρο στην Αθήνα για την χειμερινή σεζόν.
Κώστας Σ.: Αλέκο Συσσοβίτη σε ευχαριστούμε και ευχόμαστε υγεία, καλό ταξίδι και κάθε επιτυχία στις παραστάσεις της «Εκάβης»
Α. Συσσοβίτης: Και εγώ σας ευχαριστώ παιδιά, καλό καλοκαίρι!
*Λεζάντα κεντρική φωτό:
Λίγο μετά το τέλος της παράστασης στο «ΦΡΟΥΡΙΟ». Δημήτρης Κρούπης, Αλέκος Συσσοβίτης και Κώστας Σαμαράς.
