Η κατασκευή ενός σύγχρονου νοσοκομείου αποτελούσε μία από τις προτεραιότητες των δημοτικών αρχών των Τρικάλων κατά την διάρκεια του Μεσοπολέμου. Επί μακρόν απασχόλησε τους δημοτικούς άρχοντες της εποχής η θέση όπου θα ανεγείρονταν το ίδρυμα. Μετά από πολλές συζητήσεις προκρίθηκε η θέση στους ανατολικούς πρόποδες του λόφου του Προφήτη Ηλία, σε οικόπεδο ιδιοκτησίας Βαβύλη και τα σχέδια επεξεργάστηκε ο Αθηναίος αρχιτέκτων Κουρεμένος.
Η θεμελίωσή του έγινε στις 28 Ιουλίου 1929 από τον τότε Δήμαρχο Χρήστο Π. Χατζηγάκη με την συμμετοχή της οικογένειάς του και την παρουσία παρέδρων, δημοτικών συμβούλων και προσωπικοτήτων της πόλης. Ο Δήμαρχος Θεοδόσιος Θεοδοσόπουλος που τον διαδέχθηκε το 1934 συνέχισε την κατασκευή του κτιρίου ως την ολοκλήρωσή του το 1940.
Πάντως, οι περιπέτειες του κτιρίου στα κατοπινά χρόνια ήταν αρκετές. Δεν είχε προλάβει καλά-καλά να ολοκληρωθεί η κατασκευή του όταν ξέσπασε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, ήλθε η Κατοχή και κατόπιν ο εμφύλιος σπαραγμός. Το κτίριο επιτάχθηκε για τις ανάγκες του στρατού ο οποίος ανέλαβε ανταποδοτικά την κατασκευή του Νοσοκομείου Τρικάλων στην οδό Καρδίτσης. Από το 1956 μάλιστα το κτίριο πέρασε στην ιδιοκτησία του Υπουργείου Άμυνας και ονομάστηκε στρατόπεδο «Ταγματάρχου Πούλιου». Τα τελευταία χρόνια στέγαζε τις υπηρεσίες της Ταξιαρχίας Υποστηρίξεως (ΤΑΞ.ΥΠ.) και πρόσφατα παραχωρήθηκε στον Δήμο Τρικκαίων που κατά τα φαινόμενα δεν έχει ακόμη αποφασίσει πως θα το αξιοποιήσει.
Η φωτογραφία που είναι παρμένη από τον τύπο της εποχής είναι από την ημέρα των εγκαινίων (28 Ιουλίου 1929) του κτιρίου που τελικά δεν επρόκειτο ποτέ να λειτουργήσει ως Νοσοκομείο.
Στοιχεία αντλήθηκαν από το βιβλίο της Μαρούλας Κλιάφα «Τα Του Δήμου Εν Δήμω. Το Χρονικό Του Δήμου Τρικκαίων (1883-1959)».
Από το αρχείο του Σωτήρη Κύρμπα
