Ο “άγνωστος” άνθρωπος, “πίσω” από την πόλη που λέγεται Τρίκαλα…

Μένανδρος Ποτέσσαρος.

Σας λέει κάτι το… όνομα; (Φωτογραφία του μην… ψάχνετε, δεν υπάρχει !)

Είναι ο αρχιτέκτονας δημομηχανικός, Κωνσταντινουπολίτης στην καταγωγή, που διορίζεται στα Τρίκαλα το 1884 για να εκπονήσει το ρυμοτομικό της σχέδιο.

Ένας “άνθρωπος” στον οποίο οι Τρικαλινοί οφείλουμε πολλά…

Τουλάχιστον, (για να μιλήσουμε πιο συγκεκριμένα), σε ότι αφορά την εικόνα της πόλης, “ΤΑ ΠΑΝΤΑ”

Μένανδρος Ποτέσσαρος.

Είναι το όνομα του “ανθρώπου” που συνέταξε, τρία χρόνια μετά την ενσωμάτωση της Θεσσαλίας στην Ελλάδα, το πρώτο ρυμοτομικό σχέδιο της νέας πόλης των Τρικάλων.

Έρχεται σε σύγκρουση με συμφέροντα και αντιλήψεις της εποχής έχοντας απέναντί του εμπόρους, βιομηχάνους και κτηματίες (μα στο πλευρό του και είναι σημαντικό αυτό), τον τότε δήμαρχο Τρικκαίων τον γιατρό Κων. Ραδινό, και δημιουργεί με άξονα τον ποταμό Ληθαίο, επηρεασμένος από τη διαμονή του στο Παρίσι, με προβλεπόμενες φαρδείς λεωφόρους («βουλεβάρτα»), δημιουργεί από το “μηδέν” μια σύγχρονη πόλη…

 

 

Την πόλη μας, τα Τρίκαλα.

Την πόλη για την οποία όλοι καμαρώνουμε και που όλοι θαυμάζουν.

Ο “άνθρωπος” που αντιμετώπισε με εκπληκτική ψυχραιμία και αξιοπρέπεια τις επικρίσεις, με αυτοπεποίθηση, διορατικότητα και ριζοσπαστική τόλμη την επίτευξη του τελικού στόχου.
Με επίγνωση των ευθυνών του για ένα έργο μεγάλης κοινωνικής σημασίας.

Ο “άνθρωπος” που αντέκρουσε τους διαμαρτυρομένους τότε Τρικαλινούς με επιχειρήματα και χωρίς εριστική διάθεση, ενώ η μη εντοπιότητά του αποτελούσε και την εγγύηση για μη ένταξη σε συγγενικά και κοινωνικά κυκλώματα συμφερόντων.

Στην περίπτωση του ρυμοτομικού σχεδίου των Τρικάλων ο Μένανδρος Ποτέσσαρος δεν αναδείχτηκε ο θεωρητικός αρχιτέκτονας ναοδόμος του παρελθόντος (του), αλλά ο οραματιστής και συνάμα πραγματοποιός.

Και όχι μόνο.!
Είναι ο “άνθρωπος” που σχεδίασε την δημοτική περίκλειστη αγορά των Τρικάλων (ανεγέρθηκε το 1890 και γκρεμίστηκε το 1969), τα περίφημα «Χασάπικα», ένα κράμα ρωμαϊκών και αναγεννησιακών στοιχείων που θα ήταν δυνατόν να χαρακτηριστεί ως εκλεκτικιστικής τεχνοτροπίας.

Δημιούργησε έργο λαμπρό, «ορατό» και σήμερα, έργο «αιώνιο», διαχρονικά χρήσιμο για την κοινωνία των πολιτών, ένα έργο που από το χάος γέννησε μια ευρωπαϊκή πόλη…

Σε προσεχές μας άρθρο θα διαβάσετε περισσότερα, οφείλουμε σαν ευγνωμοσύνη ένα μεγάλο και λεπτομερές “ΑΦΙΕΡΩΜΑ”* στον μεγάλο αυτό “ΤΡΙΚΑΛΙΝΟ” τον Μένανδρο Ποτέσσαρο

*
Ελπίζοντας εν καιρώ να δοθεί ένα όνομα προς τιμή του έστω και σε ένα μικρό δρομάκι, μια μικρή πλαταιούλα της πόλης μας…!

Μένανδρε,
…κάποια στιγμή, ελπίζουμε όλοι οι Τρικαλινοί θα ξέρουν “κάτι” για σένα.

“Τουλάχιστον”, ότι έζησες εδώ. Στην πόλη που “ΕΣΥ” δημιούργησες…!

Σχετικές δημοσιεύσεις