Μείωση γραφειοκρατίας μέσω ψηφιακής μετεξέλιξης ακούμε και διαβάζουμε αλλά, δυστυχώς ή ευτυχώς, καλώς ή κακώς, η ταχυδρομική αποστολή εγγράφων στην…φυσική τους μορφή δεν έχει εκλείψει! Παρ’όλες τις «ψηφιακές υπογραφές» και τις «διαδικτυακές πιστοποιήσεις» κάποια έγγραφα εξακολουθούν να χρειάζονται τη μεσολάβηση του ταχυδρόμου ή του courier. Και κάπου εδώ αρχίζουν τα προβλήματα. Διότι στην Ελλάδα του 2020 αν πέσεις στην ανάγκη να στείλεις κάτι στο κρίσιμο χρονικό διάστημα μεταξύ του τέλους ενός μήνα και της αρχής του επόμενου είναι σχεδόν αυτοκτονική η σκέψη να επισκεφτείς για τη δουλειά σου τα ΕΛΤΑ. Ο λόγος; Οι πληρωμές των πάσης φύσεως επιδομάτων που έχουν ως αποτέλεσμα εκατοντάδες «αναξιοπαθούντες» να συνωστίζονται (ποιος κορωνοϊός και ποια κοινωνική αποστασιοποίηση;). Αν αποφασίσεις να περιμένεις πρέπει να είσαι αποφασισμένος να σπαταλήσεις τουλάχιστον μία ημέρα εργασίας-με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει. Αν πάλι οι προθεσμίες σε πιέζουν και πέσεις στην ανάγκη των courier αρχίζουν άλλες «ομορφιές». Ένας απλός φάκελος Α4 για να πάει από τα Τρίκαλα στα Γιάννενα (1 ώρα και κάτι ψιλά δρόμος πλέον) κοστίζει 8,5€! Δεν το λες απλά υπερβολή αλλά αισχροκέρδεια. Τώρα εγώ βλέπω στραβά τον γιαλό ή μήπως αρμενίζουμε θεόστραβα;
Λ.Π.
