Με αφορμή την 4η Απριλίου (Παγκόσμια Ημέρα Αδέσποτων ζώων)
Αυτές τις μέρες, που οι γιορτές των ημερών του Πάσχα πλησιάζουν πολλοί θα σκεφτούν να πάρουν ένα κατοικίδιο ή να το χαρίσουν σε αγαπημένα πρόσωπα. Πριν όμως προχωρήσουν σε ένα τέτοιο δώρο, καλό θα ήταν να αναλογιστούν εάν το άτομο που θα διαλέξουν να είναι ο τελικός αποδέκτης του ζώου, μπορεί να επωμιστεί την ευθύνη που συνεπάγεται η φροντίδα και η κατοχή ενός τέτοιου πλάσματος.
Εάν υπάρχουν παιδιά, καλό είναι να συζητηθεί το θέμα από πριν στην οικογένεια. Θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι ένα ζώο αποτελεί μία δέσμευση για πολλά χρόνια και ότι δεν είναι ένα παιχνίδι, που μόλις το βαρεθούν θα το αφήσουν σε μία γωνιά και θα ασχοληθούν με κάτι άλλο. Είναι ένας τρόπος να μάθουν να αναλαμβάνουν ευθύνες και να παίρνουν πρωτοβουλίες από μία μικρή ηλικία.
Βέβαια, δεν είναι μόνο το θέμα των ευθυνών, είναι πάρα πολύ καλό να μεγαλώνει ένα παιδί με ένα ζώο. Είναι σαν να έρχεται σε επαφή με τη φύση. Επίσης, για τους μεγάλους μπορεί να δράσει σαν αγχολυτικό. Το δέσιμο, που μπορεί να έχει κάποιος με ένα κατοικίδιο, μπορεί να είναι απίστευτο. Το μόνο που ζητάνε από εμάς, είναι μια ζεστή αγκαλιά, φροντίδα σωστή ιατρική περίθαλψη και αγάπη. Πρέπει να μας συνηθίσει και να το συνηθίσουμε, καλό είναι επίσης να του παρέχουμε τη βασική εκπαίδευση.
Από ιατρικής άποψης, όταν υιοθετούμε ένα κουτάβι, θα πρέπει να διενεργούνται αρχικά 3 υποχρεωτικοί εμβολιασμοί. Ξεκινάμε από την ηλικία των 45 ημερών και προχωράμε ανά μήνα. Στη συνέχεια πρέπει να γίνεται μία ετήσια αναμνηστική δόση μία φορά το χρόνο. Τα εμβόλια αυτά εξασφαλίζουν ανοσία από κάποιες βασικές ασθένειες, όπως είναι η νόσος του Carre (μόρβα),ο Parvo-ιός (τύφος), η ηπατίτιδα, η λεπτοσπείρωση και η λύσσα. Στις γάτες, διενεργούμε 2 εμβολιασμούς ανά μήνα ξεκινώντας από την ηλικία των 2-2,5 μηνών.
Στη συνέχεια, θα πρέπει να γίνεται μία ετήσια αναμνηστική δόση μία φορά το χρόνο. Τα εμβόλια αυτά εξασφαλίζουν ανοσία από νόσους, όπως η ρινοτραχειίτιδα, ο καλυκοιός, ο ερπητοιός και η λύσσα. Όλα τα εμβόλια, θα πρέπει να διενεργούνται από κτηνίατρο. Ο εμβολιασμός περιλαμβάνει την κλινική εξέταση του ζώου και την εκτίμηση της γενικότερης κατάστασης της υγείας του. Αξίζει να σημειωθεί ότι εμβολιάζονται μόνο υγιή ζώα. Εάν ένα ζώο δεν είναι υγιές μπορεί μόνο ο κτηνίατρος να κρίνει ότι δεν μπορεί να εμβολιαστεί. Επιπλέον, θα πρέπει να γίνεται πρόληψη για ενδοπαράσιτα: Kάθε 3 μήνες δίνουμε χάπι για τα παράσιτα (σκουλήκια) του εντέρου, που παρέχει προστασία από κάποια βασικά παράσιτα, όπως είναι και ο εχινόκοκκος. Αν υπάρχουν κουνούπια στο περιβάλλον, που ζει το ζώο δίνουμε κάθε μήνα χάπι για πρόληψη της Διροφιλάριας (σκουλήκι της καρδιάς).Όσον αφορά στα εξωπαράσιτα, τους θερμούς μήνες, εφαρμόζουμε κάθε μήνα χάπι, αμπούλα ή spray. Tους ψυχρούς μήνες μπορούμε να τα εφαρμόσουμε και κάθε 2 μήνες. Ζώα και ιδιαίτερα σκυλιά, που ζουν σε ημιαστικές περιοχές χρειάζονται επιπλέον προστασία με εντομοαπωθητικές ουσίες (κολλάρα, αμπούλες ή spray)
Σε όλα τα ζώα θα πρέπει να εφαρμόζεται microchip, μία διαδικασία που είναι υποχρεωτική από το νόμο για όλα τα κατοικίδια. Πρόκειται για την ηλεκτρονική ταυτότητα του κατοικίδιου είναι ένας μαγνήτης, μη ορατός με γυμνό μάτι, που εφαρμόζεται από τον κτηνίατρο στην αριστερή μεριά του ζώου κάτω από το δέρμα. Το microchip αντιστοιχεί σε ένα νούμερο, σε έναν 10ψήφιο κωδικό, μοναδικό για κάθε ζώο. Το νούμερο αυτό καταγράφεται σε μία ενιαία βάση Δεδομένων του Υπουργείου από τον κτηνίατρο μαζί με τα στοιχεία του ζώου, τα στοιχεία του ιδιοκτήτη και τα στοιχεία του κτηνιάτρου, ο οποίος έκανε την εφαρμογή και την καταγραφή.
Στη συνέχεια το έντυπο του microchip κατατίθεται στο ΚΕΠ της περιοχής, όπου το ζώο δηλώνεται επίσημα ως δημότης. Όταν ένα ζώο φέρει microchip, δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς ότι ανήκει στον ιδιοκτήτη του. Επίσης, αν χαθεί και το βρει κάποιος, αν σκανάρει ο κτηνίατρος ή η αστυνομία και βρει το κωδικό, μπορεί μέσω της βάσης δεδομένων, εφόσον η καταγραφή έχει γίνει σωστά, να εντοπιστεί εύκολα ο ιδιοκτήτης του ζώου κι έτσι το ζωάκι να επιστρέψει στα χέρια του ιδιοκτήτη του
Θα πρέπει επίσης να προσέχουμε τη διατροφή του ζώου μας. Ένα κουτάβι καλό είναι να τρώει μια καλής ποιότητας ξηρά τροφή χωρισμένη σε 3 ίσα γεύματα. Για το είδος και την ποσότητα της τροφής, που πρέπει να τρώνε τα κατοικίδιά μας είναι καλό να ζητάμε τη βοήθεια ενός κτηνιάτρου. Η ξηρά τροφή (κροκέτες) καλύπτει πλήρως τις διατροφικές ανάγκες ενός ζώου. Εάν κάποιος θέλει να του δώσει μαγειρευτό φαγητό, τότε αυτό θα είναι κάτι ελαφρά μαγειρεμένο, χωρίς σάλτσες, καρυκεύματα κλπ.
Πολλά είναι τα είδη ζώων, που μπορεί να υιοθετήσει κάποιος -όχι μόνο σκυλιά και γάτες, αλλά και ινδικά χοιρίδια, κουνέλια! Πάρα πολλοί είναι εκείνοι που προτιμάνε κουνέλια ως κατοικίδια-είναι πολύ ευαίσθητα, αλλά και ιδιαίτερα και αξιαγάπητα πλάσματα. Η αλήθεια είναι ότι τα κουνέλια κερδίζουν συνεχώς έδαφος ως κατοικίδια. Καλό θα ήταν πριν κάποιος αποφασίσει τι κατοικίδιο θέλει να συμβουλευτεί έναν κτηνίατρο, προκειμένου να πάρει κάποιες πληροφορίες για τη φροντίδα τους, την προσωπικότητά τους, τις διατροφικές τους συνήθειες.
Γενικά, αν τηρούμε μερικά βασικά θέματα για τη φροντίδα και την υγιεινή των ζώων και εάν πάρουμε την απόφαση αυτή συνειδητά, η συνύπαρξη με ένα κατοικίδιο, μπορεί να γίνει πραγματικά απόλαυση.
Η Κτηνίατρος
Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη το 1986 και μεγάλωσα στα Τρίκαλα Θεσσαλίας.
Αποφοίτησα από το 4ου Ενιαίο Λύκειο Τρικάλων «Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης» . Η αγάπη, που είχα από μικρή για τα ζώα αποτέλεσε το κύριο κίνητρο για να σπουδάσω την κτηνιατρική επιστήμη. Επομένως, οι σπουδές μου στην Κτηνιατρική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης ξεκινούν το 2005 μετά από την εισαγωγή μου σε αυτή με πανελλήνιες εξετάσεις. Μετά την αποφοίτησή μου, το 2011 εργάστηκα και έκανα πρακτική άσκηση σε πανεπιστημιακές κλινικές και κτηνιατρεία στην Ελλάδα και στο εξωτερικό αποκτώντας την απαιτούμενη κλινική εμπειρία.
Ιατρείο μικρών ζώων
Γραφείο Παραγωγικών Ζώων
Pet beaute
Φάρμακα, Τροφές, αξεσουάρ
Βασίλη Τσιτσάνη 49
