Επαμεινώνδας Πριναράκης: Το αλκοόλ είναι η πιο διαδεδομένη νόμιμη ναρκωτική ουσία

Ο υπεύθυνος της Δομής Υποστήριξης για Αλκοόλ και Τυχερά Παιχνίδια του ΚΕΘΕΑ «Έξοδος» στη Λάρισα μιλά για τα αμβλυμένα αντανακλαστικά της κοινωνίας απέναντι στην αυτοκαταστροφική συνήθεια του ποτού

 

 

Της Αφροδίτης Νανάκη

 

 

«Η καθημερινή χρήση αλκοόλ από μόνη της είναι ένα καμπανάκι, ακόμη κι αν κάποιος λέει ότι χρησιμοποιεί κάτι με μέτρο». Ο κ. Επαμεινώνδας Πριναράκηςυπεύθυνος της Δομής Υποστήριξης για Αλκοόλ και Τυχερά Παιχνίδια του ΚΕΘΕΑ «Έξοδος» στη Λάρισα είναι κατηγορηματικός ως προς το τι αποτελεί εξάρτηση και πότε το φιλικό και συγγενικό περιβάλλον ενός ανθρώπου εθισμένου στο αλκοόλ, πρέπει να ανησυχήσει και να κινηθεί προκειμένου να τον βοηθήσει.

Επειδή έρχονται γιορτές και ως γνωστόν η κουλτούρα της διασκέδασης εξωθεί πλέον στο απόλυτο μεθύσι – αφού το ποτό είναι κοινωνικά συμβατό – συζητήσαμε με τον κ. Πριναράκη για την ολέθρια και θανάσιμη, πολλές φορές, σχέση των ανθρώπων με το αλκοόλ.

Δεδομένου ότι το θέμα είναι τεράστιο και οι παράμετροί του πάρα πολλοί, με τη συνέντευξη που ακολουθεί επιχειρήσαμε να κάνουμε μια εισαγωγή στην αυτοκαταστροφική αυτή συνήθεια που ξεκινά από την κοινωνικά αποδεκτή και άρα νόμιμη κατανάλωση αλκοόλ, περνά στην υπερβολική χρήση και στον εθισμό και οδηγεί στην κατάχρηση λόγω εξάρτησης.

 

Αλκοολικοί υπήρχαν και στην αρχαία Αίγυπτο!

 

Ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα η εικόνα πως η κοινωνία μας πίνει πολύ; Πίνουμε πολύ, πράγματι;

 

«Αυτή η εικόνα υπήρχε και πριν από τρεις χιλιάδες χρόνια στους αρχαίους Αιγύπτιους. Υπάρχουν ιερογλυφικά τα οποία μιλούσαν για τη μέθη και προκαλούσαν τον κόσμο να μην σηκώνει τους ανθρώπους που είναι πεσμένοι στο δρόμο.

Εννοείται ότι όσο επιδεινώνονται οι κοινωνικές καταστάσεις, όσο βρισκόμαστε σε οικονομικές υφέσεις και ο κόσμος περνάει δύσκολα, επιδεινώνεται και η χρήση ναρκωτικών ουσιών. Το αλκοόλ είναι η πιο διαδεδομένη -και στο μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη νόμιμη- ναρκωτική ουσία».

 

Τι λένε τα στατιστικά όσον αφορά στην κατανάλωση αλκοόλ στη χώρα μας, στην περιφέρειά μας;

 

«Δεν θα αναφέρω στατιστικά, γιατί ο καθένας μας έχει μια εικόνα σε σχέση με το τι συμβαίνει γύρω του, σε σχέση με το τι βλέπει να γίνεται με την νεολαία, σε σχέση με το πως βλέπει ότι αντιμετωπίζει η κοινωνία το θέμα της χρήσης αλκοόλ. Καταρχάς το αλκοόλ είναι μια πολύ επικίνδυνη ναρκωτική ουσία, ευρέως διαδεδομένη. Γνωρίζουμε όλοι ότι ο νόμος είναι διάτρητος γιατί απαγορεύεται  η πώληση οινοπνευματωδών σε εφήβους κάτω των 18 ετών, αλλά από την άλλη η κατανάλωση δεν απαγορεύεται. Αν πάτε σε κάποια κέντρα, υπάρχουν ταμπέλες που λένε ότι απαγορεύεται η διάθεση χωρίς την παρουσία γονέα. Ο γονέας δηλαδή μπορεί να ποτίζει το παιδί του αλκοόλ, ακόμη και δημόσια, από πολύ μικρή ηλικία.

Μιλάμε επίσης για μια ουσία που δεν απαγορεύεται να διαφημίζεται και σε καμιά συσκευασία δεν αναγράφονται –όπως στον καπνό- οι κίνδυνοι εθισμού.

 

Οι ψυχιατρικές κλινικές εξυπηρετούν κυρίως ασθενείς με εθισμό στο αλκοόλ!

 

Θέλω όμως να δείτε και την πραγματικότητα σε σχέση με το αλκοόλ. Στα Τρίκαλα υπάρχουν τρεις ψυχιατρικές κλινικές και άλλες έξι στη Λάρισα. Κατά το 50% εξυπηρετούν προβλήματα σωματικής απεξάρτησης από αλκοόλ. Κι αυτό συμβαίνει γιατί η ελληνική πολιτεία δεν έχει προβλέψει την αποτοξίνωση των ανθρώπων οι οποίοι έχουν θέματα με το αλκοόλ και οι οποίοι χρειάζονται νοσηλεία. Δεν είναι ηρωίνη το αλκοόλ για να μπορεί κάποιος να το κόψει γιατί έχει ήπιες  σωματικές αντιδράσεις. Τα στερητικά του αλκοόλ μπορούν να προκαλέσουν πολλαπλά προβλήματα, μέχρι και θάνατο. Ένας άνθρωπος του οποίου το στερητικό σύνδρομο έχει προχωρήσει μετά από χρόνια κατάχρηση, δεν μπορεί να σταματήσει μόνος του και δεν μπορεί να του το συστήσει κανείς να σταματήσει μόνος του».

 

Θα ήθελα να μοιραστείτε μαζί μας την επιστημονική σας γνώση προκειμένου να κατανοήσουμε και να εξηγήσουμε την πορεία ενός ανθρώπου προς την εξάρτηση, στο αλκοόλ στην προκειμένη περίπτωση. Πως φτάνει κανείς σε μια εξαρτητική συμπεριφορά;

 

«Το αλκοόλ, το οινόπνευμα, είναι μια ουσία η οποία είναι ξένη απ’ τον ανθρώπινο οργανισμό. Ακόμη και στην ιατρική της χρήση που έχει να κάνει με εξωτερική αποστείρωση, όταν τη χρησιμοποιούμε στο δέρμα, βλέπουμε ότι ξηραίνεται, αφυδατώνεται και κοκκινίζει. Δηλαδή δημιουργεί αλλεργική αντίδραση. Καταλαβαίνετε λοιπόν πως όταν το βάλουμε μέσα μας, απ’ τη στιγμή που είναι μια ξένη ουσία, δεν έχει υποδοχή στον εγκέφαλο. Χτυπάει επομένως όλα τα κύτταρα, όλα τα όργανα και είναι λάθος αυτό που πιστεύουν πολλοί πως τα προβλήματα από το αλκοόλ είναι μόνο γαστρεντερολογικά, αφορούν στο στομάχι και στο συκώτι. Αυτό που έχει αποδειχθεί είναι ότι ένας άνθρωπος ο οποίος εντάσσει στην καθημερινότητά του το αλκοόλ, ακόμη κι αν είναι σε μικρή ποσότητα, αργά ή γρήγορα θα αποκτήσει ψυχική εξάρτηση. Η καθημερινή χρήση από μόνη της είναι ένα καμπανάκι, ακόμη κι αν κάποιος λέει ότι χρησιμοποιεί κάτι με μέτρο».

 

Λέγεται ότι ένα αλκοολικό άτομο δεν είναι καθόλου δεκτικό στην θεραπεία. Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί οι άνθρωποι δεν παραδέχονται ούτε στους εαυτούς τους ότι πίνουν ολοένα και περισσότερο;

 

«Από τη στιγμή που χρησιμοποιεί κάποιος ένα ναρκωτικό το οποίο έχει καταπραϋντική δράση, δεν έχει κανένα λόγο να το σταματήσει. Το να διαπιστώσει κάποιος προβληματική χρήση αλκοόλ και να συμβουλέψει κάποιον να βοηθηθεί σε σχέση με αυτό, συνήθως φτάνει να γίνει πάρα πολύ αργά. Γιατί ακριβώς επειδή πρόκειται για νόμιμη ναρκωτική ουσία, τα κοινωνικά αντανακλαστικά, της οικογένειας και των φίλων είναι πολύ αμβλυμένα. Οι άνθρωποι πολύ αργά συνειδητοποιούν ότι κάποιος έχει αποκτήσει εξάρτηση από το αλκοόλ. Συνήθως υπάρχει μια στρεβλή εντύπωση στην κοινωνία, πως η εξάρτηση έχει να κάνει με το στερητικό σύνδρομο. Όταν φτάσει κάποιος να έχει στερητικό σύνδρομο από το αλκοόλ-τρέμει και έχει εμφανή σημάδια ότι κάτι πηγαίνει στραβά- είναι πάρα πολύ αργά. Η ψυχική εξάρτηση έχει ξεκινήσει πάρα πολλά χρόνια πριν.

Το αλκοόλ, μαζί με κάποιες άλλες ναρκωτικές ουσίες, είναι πρώτο στη λίστα με μόνιμες σωματικές βλάβες, οι οποίες δεν αποκαθίστανται από τη στιγμή που θα κάνει την σωματική αποτοξίνωση ή θα διακόψει τη χρήση. Το κιρρωτικό συκώτι δεν πρόκειται να ξαναγίνει καλά επειδή κάποιος σταμάτησε να πίνει».

 

Το αλκοόλ πολλαπλασιάζει τη δράση των φαρμάκων!

 

Αληθεύει πως δεν υπάρχουν απλά εξαρτημένα άτομα, αλλά πολυεξαρτημένα;  Ένας αλκοολικός τι άλλες εξαρτήσεις έχει;

 

«Συνήθως το αλκοόλ, ως ναρκωτική ουσία, είναι αυτό που λέμε ο τερματικός σταθμός. Δουλεύω στο χώρο των εξαρτήσεων τριάντα δύο χρόνια και δεν έχω συναντήσει ανθρώπους οι οποίοι από το αλκοόλ κάναν πέρασμα στη χρήση άλλων ναρκωτικών ουσιών. Υπάρχουν όμως πολλοί χρήστες άλλων ναρκωτικών ουσιών (ηρωίνης, κοκαϊνης, αμφεταμινών) που κάποια  στιγμή κάνοντας παράλληλη χρήση αλκοόλ, έμειναν στο αλκοόλ. Όποιος φτάνει στο αλκοόλ, όποιος γίνεται αλκοολικός, δεν περνάει σε άλλες ουσίες.  Εκεί τελειώνει η διαδρομή του. Το μόνο μεγάλο θέμα σε σχέση με τον άνθρωπο ο οποίος κάνει κατάχρηση αλκοόλ και φτάνει να απεξαρτηθεί ψυχικά και αργότερα να παρουσιάσει και σωματικά προβλήματα στέρησης, έχει να κάνει με την συνταγογράφηση φαρμάκων από ιδιώτες ψυχιάτρους. Η συνταγογράφηση γίνεται για να βοηθηθούν προκειμένου να προχωρήσουν σε διακοπή χρήσης. Κάποιοι εντάσσονται σε κλινικές και εκεί τους συνταγογραφούνται επίσης ηρεμιστικά φάρμακα. Πολλοί όμως από τους αλκοολικούς αρχίζουν ξανά να πίνουν,  κάνοντας παράλληλα χρήση και της φαρμακευτικής αγωγής. Και μιλάμε για μια πολύ επικίνδυνη συνήθεια γιατί καταλαβαίνετε πως το να χρησιμοποιεί κάποιος παράλληλα με ένα κατασταλτικό του κεντρικού νευρικού συστήματος, όπως το αλκοόλ και κάποιο ακόμα, αυτό μπορεί να οδηγήσει πολύ εύκολα στο θάνατο.

Πολλοί ιδιώτες ψυχίατροι ενώ δίνουν αυτά τα φάρμακα, δεν παρακολουθούν τον ασθενή σε σχέση με το αν έχει κάνει υποτροπή. Υπάρχουν άνθρωποι που με μία συνταγή, επειδή ξέρουν έναν φαρμακοποιό, πηγαίνουν και παίρνουν χρόνια φάρμακα τα οποία χρησιμοποιούν παράλληλα με το αλκοόλ.

Το αλκοόλ έχει την ιδιότητα να πολλαπλασιάζει τη δράση των φαρμάκων σε αντίθεση με αυτό που πιστεύει ο κόσμος ότι καταργεί τη δράση τους».

 

Πως σχολιάζετε την πολύ σημαντική ιδιαιτερότητα αυτής της εξάρτησης που καταρρίπτει την εικόνα του περιθωριοποιημένου ατόμου, δεδομένου ότι ο αλκοολισμός δεν συνδέεται με το οικονομικό-κοινωνικό επίπεδο, αφού αφορά τους πάντες;

 

«Εννοείται ότι αλκοολικοί υπάρχουν σε όλες τις τάξεις. Η ιστορία όμως δεν αφορά μόνο στο ποιοι θίγονται από την κατανάλωση αλκοόλ, αφορά στο πως η κοινωνία αντιλαμβάνεται τη χρήση αλκοόλ. Αν συνεχίσουμε να ποτίζουμε τα παιδιά μας για να γίνουν άντρες από μικρή ηλικία, εγκληματούμε».

 

Υπάρχουν διαφορές μεταξύ του ενήλικα και του έφηβου αλκοολικού;

 

«Ένας άνθρωπος του οποίου ο οργανισμός αναπτύσσεται και βάζει μέσα του μία ουσία ξένη η οποία τον δηλητηριάζει, δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι το καλύτερο για την ανάπτυξή του. Όπως γνωρίζετε πάρα πολύ καλά το αλκοόλ επηρεάζει τον εγκέφαλο και την κρίση. Οδηγεί νέους ανθρώπους, οι οποίοι πίνουν για να χαλαρώσουν, για να ρίξουν τις αναστολές τους, να έρθουν σε επαφή με το άλλο φύλο, σε επιλογές οι οποίες όταν γίνονται υπό την επήρεια μέθης μπορεί να αποβούν και μοιραίες».

 

Που μπορεί ένας αλκοολικός να ζητήσει βοήθεια

 

Που μπορεί να απευθυνθεί κανείς για να λάβει την κατάλληλη βοήθεια;

 

«Το ΚΕΘΕΑ έχει ξεκινήσει τη λειτουργία ενός Κέντρου Σωματικής Αποτοξίνωσης για το αλκοόλ, μία υπηρεσία που παρέχεται δωρεάν. Στην ουσία υποστηρίζει τους ανθρώπους να διακόψουν τη χρήση αλκοόλ απ’ τη στιγμή που έχουν στερητικό σύνδρομο. Λειτουργεί στο Νοσοκομείο Χατζηκώστα στα Ιωάννινα και το τηλέφωνο επικοινωνίας είναι το 26510-76666.

Η θεραπεία ψυχικής απεξάρτησης είναι μεγαλύτερης χρονικής διάρκειας, δεν αφορά αυτόν τον ένα μήνα, τις τέσσερις βδομάδες που συνήθως είναι οι σωματικές αποτοξινώσεις.

Η υποστήριξη που παρέχουμε στο δικό μας Κέντρο στη Λάρισα, που επίσης είναι δωρεάν, όπως όλες οι υπηρεσίες του ΚΕΘΕΑ, αφορά σε ατομικές συναντήσεις και ακολουθεί η ένταξη σε ομάδα η οποία είναι ψυχοθεραπευτική με στοιχεία αυτοβοήθειας επίσης και η οποία διαρκεί έναν χρόνο. Ακολουθεί και ένας δεύτερος χρόνος με πιο αραιές συναντήσεις όπου εκεί ολοκληρώνεται η υποστήριξή μας. Είναι δυο χρόνια πάνω κάτω. Βέβαια επειδή μιλάμε για ανθρώπους οι οποίοι έχουν μια βασική οργάνωση στη ζωή τους, πολλοί από αυτούς έχουν τη δουλειά τους, οι συναντήσεις είναι μια φορά την εβδομάδα και διαρκούν δύο ώρες. Οπότε είναι λίγος ο χρόνος που ζητάμε να διαθέσει κάποιος προκειμένου να υποστηριχθεί. Απευθύνονται σε μας άνθρωποι απ’ όλη τη Θεσσαλία αλλά και τη Λαμία.

Το τηλέφωνο που μπορεί κάποιος να καλέσει για να απευθυνθεί στο ΚΕΘΕΑ «Έξοδος» στη Λάρισα είναι το 2410-555050. Οι συναντήσεις ορίζονται πάρα πολύ σύντομα μετά την πρώτη τηλεφωνική επικοινωνία, δεν υπάρχει λίστα αναμονής.

Επίσης στα Τρίκαλα γίνονται συναντήσεις Ανωνύμων Αλκοολικών οι οποίες είναι πολύ βοηθητικές, διαφοροποιούνται λίγο όσον αφορά στη δική μας φιλοσοφία, αλλά μπορούν να φανούν πάρα πολύ χρήσιμες. Υπάρχουν δυο τηλέφωνα που δίνονται μέσω ίντερνετ. Το 6977-271889 (κ. Θεόδωρος) και το 6978-587446 (κ. Νίκος).

Για μένα είναι πολύ σημαντικό να ξέρει ο κόσμος ότι υπάρχουν δωρεάν υπηρεσίες και να σταματήσει να πληρώνει για να υποστηρίζεται, γιατί όλοι μπαίνουμε σε έναν κύκλο όπου η εξάρτηση εμπορευματοποιείται με κάθε τρόπο. Είναι καλό να απαιτήσει ο κόσμος περισσότερες δωρεάν υπηρεσίες»

 

 

Μπορείτε να ακούσετε ολόκληρη τη συνέντευξη με τον κύριο Πριναράκη πατώντας τον ακόλουθο σύνδεσμο:

https://anchor.fm/dialogos-podcast/episodes/ep-e1se5ds/a-a92kcjg

Σχετικές δημοσιεύσεις