Γκαίη Αγγελή – Σκηνοθέτης, Ζωγράφος: Η τέχνη ποτέ δεν είναι ανεξάρτητη από την εποχή της

Η κα Γκαίη Αγγελή σπούδασε Πολιτικές και Οικονομικές Επιστήμες στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και κινηματογράφο στην Ανωτέρα Σχολή Κινηματογράφου Αθηνών. Έχει σκηνοθετήσει περισσότερα από 30 ντοκιμαντέρ για την τηλεόραση με πολιτιστικά και κοινωνικά θέματα που αφορούν τις γυναίκες, μία μεγάλου μήκους για τον κινηματογράφο και πάνω από 10 ταινίες μικρού μήκους. Στις περισσότερες ταινίες της κάνει τα ντεκόρ και τα κουστούμια, ενώ είναι αυτοδίδακτη ζωγράφος.

 

Συνέντευξη στον συνεργάτη μας Χάρη Μαντέλλο

Ερ: Κυρία Αγγελή σας ευχαριστώ για την παραχώρηση της συνέντευξης. Ολοκληρώσατε πρόσφατα ένα ακόμη ντοκιμαντέρ με γυρίσματα στην Ινδία για τον βραχόκηπο της Σαντιγκάρ. Μιλήστε μας γι’ αυτή την εμπειρία σας και τι θα δούμε στο φιλμ.

Απ: Η Επίσκεψη στον βραχόκηπο του Chand στην  Chandigarh  ολοκληρώνεται αυτές τις μέρες . Είναι  η αρχή μιας σειράς σύντομων σε διάρκεια φιλμ πού τράβηξα η ίδια όταν πήγα στην Ινδία αρκετά χρόνια πριν.  Το ενδιαφέρον της ταινίας έγκειται στην μοναδικότητα του φαινομένου του ίδιου του Τσαντ, του καλλιτέχνη που ενώ εργαζόταν  στην δημόσια υπηρεσία της οδοποιίας στην νέα  πόλη που σχεδιάστηκε από τον διάσημο αρχιτέκτονα Le Corbusier  συσσώρευε σκουπίδια όλων των ειδών με τα οποία δημιούργησε αυτό το μοναδικό πάρκο που βλέπουμε στην ταινία. Τέχνη (Γλυπτική, Ζωγραφική) και Οικολογία! Ο συνδυασμός των καλών τεχνών με την οικολογία είναι τα πεδία των ενδιαφερόντων μου σήμερα το 2021.

 

Ερ: Το 1976 έχουμε την πρώτη σας εμφάνιση στον κινηματογράφο με την μικρού μήκους ταινία «Μοναστηράκι» για να ακολουθήσουν αργότερα και άλλα πολύ αξιόλογα ντοκιμαντέρ όπως «Η ιστορία της ελληνικής χαρακτικής» και το τηλεοπτικό «Γυναικείος λόγος» στην ΕΤ-2 για σπουδαίες συγγραφείς και ποιήτριες. Ποιες πιστεύετε ότι είναι οι διαφορές ανάμεσα στην ταινία μυθοπλασίας και το ντοκιμαντέρ;

Απ: Το 1976 με το «Μοναστηράκι» άρχισε η περιπέτεια που λέγεται κινηματογράφος. Ούτε τα πολλά βραβεία ούτε η αναγνώριση συγκρίνονται με την περιπέτεια της ολοκλήρωσης  και προβολής μιας ταινίας! Το Μοναστηράκι ενώ κόπηκε από το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, μετά πήρε το βραβείο του Δήμου Θεσσαλονίκης. Χιλιοπαίχτηκε  εντός  Ελλάδος και πουλήθηκε εκτός  ( Ευρώπη, Αμερική) μέχρι  και στην Ινδία.

Όλες οι ταινίες ντοκιμαντέρ ή μυθοπλασία έχουν κάποια ιστορία . Το δικό μου ενδιαφέρον ήταν  και είναι αισθητικό και πολιτικό. Οι ταινίες μου έχουν ένα προσωπικό ενδιαφέρον για το θέμα ή για τα πρόσωπα με τα οποία ασχολήθηκα μετά από  έρευνα  σε βάθος. Με ενδιέφερε και εξακολουθεί να με απασχολεί το Γυναικείο Ζήτημα που είναι και  Ανθρώπινο .

 

Ερ: Εκτός από το σκηνοθετικό έχετε και ένα σημαντικό εικαστικό έργο. Ποιες είναι οι πηγές έμπνευσής σας;

Απ: Έχω κάνει 2 ατομικές και συμμετάσχει σε μερικές ομαδικές      εκθέσεις. Έμπνευση έχω συνέχεια είτε όταν ονειρεύομαι είτε όταν περπατάω στους δρόμους… παρατηρώ τα πάντα λες και είναι η πρώτη φορά που τα βλέπω.

 

Ερ: Η τέχνη πρέπει να είναι ανεξάρτητη από τις κοινωνικές και ίσως και τις πολιτικές εξελίξεις ή να επηρεάζεται από αυτές σαν έκφραση των προβληματισμών του καθημερινού πολίτη και τι υπόβαθρο πιστεύετε ότι χρειάζεται να έχει κάποιος για να γίνει ζωγράφος;

Απ: Η τέχνη ποτέ δεν είναι ανεξάρτητη από την εποχή της, αυτό μας το αποδεικνύει το  παρελθόν…. (Ιστορία, Αρχαιολογία, Ανθρωπολογία Κοινωνιολογία, Ιστορία της Τέχνης ….). Ο κινηματογράφος αλλά και η ζωγραφική απαιτούν πολλή δουλειά αν έχει κανείς και ταλέντο (συνδυασμός πολλών ιδιοτήτων).

 

Ερ: Και να κλείσουμε την συνέντευξη πάλι με κινηματογράφο. Το 1990 γυρίσατε την ταινία «Μοίρα» που θεωρείται πολύ δύσκολο να βρει κάποιος σινεφίλ. Μου είπατε ότι είστε στην διαδικασία ψηφιοποίησής της. Θα έχουμε την χαρά να την δούμε;

Απ: Ελπίζω να καταφέρω να ψηφιοποιήσω και την «Μοίρα».

Σχετικές δημοσιεύσεις