Με αφορμή τις τιμές
στους νεκρούς της Marfin
από την κυβέρνηση
Ευχάριστο,θετική έκπληξη δοκίμασαν οι υπερασπιστές της πολιτικής συναίνεσης,από την αρχική στάση των πολιτικών δυνάμεων στην κορονοϊκή κρίση.Ομονόησαν για την κοινωνική αποστασιοποίηση,την στήριξη του ΕΣΥ,την στάση απέναντι στην Εκκλησία,την εκπαίδευση,την στήριξη της απασχόλησης,της παραγωγής κ.τ.λ.,παρά τίς όποιες άσφαιρες τουφεκιές-περί Λαϊκισμού ,Νεοφιλελευθερισμού ,τα γνωστά κομματικά ρεφραίν-που ακούστηκαν.
Δεν ήταν και τόσο ευχάριστο όμως ,η πρωτοβουλία της Κυβέρνησης,για να τιμήσει την μνήμη των νεκρών της Marfin.Ηταν κτύπημα κάτω από τη μέση στην Εθνική Ομοψυχία,ένα άκομψο πολιτικό ντισκαλιφιέ στην Αριστερά .Η Κυβέρνηση γνώριζε,κι αν δεν γνώριζε,τόσο το χειρότερο γίαυτήν-όπως έλεγε ο Κλεόβουλος,η αρχή της σοφίας,είναι η επίγνωση της αμάθειάς σου-ότι τους χωρίζει Ιδεολογικό χάος στην προσέγγιση των Λαϊκών Αγώνων (δαιμονοποίηση για τη Δεξιά ,αγιοποίηση για την Αριστερά ).Είναι προφανές ,ότι η Κυβέρνηση προσπαθεί να μονοπωλήσει,μία Πάγκοινη ευαισθησία,εξ αιτίας και της κορονοϊκής κρίσης,για την ανθρώπινη Ζωή.Γιατί,όσοι δεν προσχώρησαν στο club της μνήμης χρυσόψαρου,διατηρούν ακέραια στη μνήμη τους και κάποιους άλλους νεκρούς-τους τέσσερις νεκρούς από τη φωτιά στο Κ.Μαρούσης το 1991,Πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης-κατά την διάρκεια μεγάλης συγκέντρωσης,για τον θάνατο του καθηγητή Ν.Τεμπονέρα.
Σκληρό,όχι και πολύ σκληρό,αλλά ακριβές.
