- Γράφει η Λένα Παπαντώνη
Έχω αναρωτηθεί πολλές φορές -τις περισσότερες φωναχτά- για την κοροϊδία σ’ αυτόν τον τόπο. Αυτό που με ταλανίζει είναι το αν τελικά έχουμε να κάνουμε με εξαιρετικά ταλαντούχους στον τομέα της εξαπάτησης, αν ο κόσμος είναι ακραία αφελής, αν η κοινωνία είναι, Μιθριδατικά, κουρασμένη και παραιτημένη στη μοίρα της -οπότε καταπίνει ό,τι της σερβίρεται- ή αν ισχύουν συνδυαστικά -ή σωρευτικά- τα παραπάνω.
Ειλικρινά δεν μπορώ να χωνέψω όλες αυτές τις εβδομάδες που το θέμα του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών συντηρείται στον αφρό, το πόσο εύκολα παρασυρόμαστε σε αποπροσανατολιστικές συζητήσεις αδιαφορώντας για την ουσία του ζητήματος. Αίφνης άπαντες πιπιλίζουν ως καραμέλα στα χείλη, τη λέξη «οικογένεια» και μάχονται για το ποιος κατέχει τον πανανθρώπινα και αδιαμφισβήτητα ορθό ορισμό της και την αλήθεια για το ποια πρέπει να είναι τα «δομικά συστατικά» της για να είναι φυσιολογική και λειτουργική. Προσωπικά αναζητώ απάντηση σε κάποια άλλα ερωτήματα.
Ετερόφυλη, ομόφυλη ή άφυλη, μια οικογένεια χρειάζεται οικονομικούς πόρους για να συντηρηθεί; Φαντάζομαι θα συμφωνήσουμε πως είναι αναγκαίοι. Πόση σημασία δόθηκε λοιπόν στην ετήσια έρευνα του Ινστιτούτου Μικρών Επιχειρήσεων της ΓΣΕΒΕΕ για το εισόδημα και τις δαπάνες διαβίωσης, σύμφωνα με την οποία το 60,7% δυσκολεύεται να βγάλει το μήνα καθώς το διαθέσιμο εισόδημά του επαρκεί, μεσοσταθμικά, για 19 μόλις ημέρες -ποσοστό που είναι το μεγαλύτερο που έχει καταγραφεί σε έρευνα εισοδήματος του ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ από το 2018, έτος που περιλήφθηκε ο συγκεκριμένος δείκτης; Και αν δόθηκε σημασία, πειστικές απαντήσεις δόθηκαν; 6 στις 10 οικογένειες ΔΕΝ βγάζουν οικονομικά τον μήνα -ενώ από την ίδια έρευνα προκύπτει ότι για ένα 15% είναι αδύνατη η κάλυψη των βασικών αναγκών. Τρομακτικό!
Από το καλοκαίρι του 2023 διαθέτουμε -τρομάρα μας!- Υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας μέλημα του οποίου είναι -υποτίθεται- «η προώθηση πολιτικών για την ισότητα των δύο φύλων αλλά και την επίλυση του δημογραφικού προβλήματος και γήρανσης του πληθυσμού». Οι αρμοδιότητες του εν λόγω υπουργείου αποσπάστηκαν εν μέρει από το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και συγκεκριμένα μεταφέρθηκε η Γενική Γραμματεία Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Καταπολέμησης της Φτώχειας. Παράλληλα συστάθηκαν σε αυτό, η Γενική Γραμματεία Δημογραφικής και Στεγαστικής Πολιτικής και η Γενική Γραμματεία Ισότητας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Αλήθεια τώρα πείθεται κανείς ότι με τους βαρύγδουπους και μόνο τίτλους και το μοίρασμα θέσεων και οφιτσίων θα λυθούν τα τόσο σοβαρά ζητήματα;
Ασχέτως σεξουαλικού προσανατολισμού, υπάρχει ζευγάρι που θα θελήσει να στήσει οικογένεια και νοικοκυριό στο βάρβαρο αυτό περιβάλλον που λέγεται Ελλάδα και να επιδοθεί στον αγώνα της επίλυσης του δημογραφικού προβλήματος και της διάσωσης και διαιώνισης του περιούσιου Ελληνικού γένους; Στη χώρα όπου οι εταιρείες που νέμονται την πίτα του βρεφικού γάλακτος καλούνται να πληρώσουν ένα πρόστιμο για τις ακραίες και απάνθρωπες υπερτιμολογήσεις, αλλά κανένα πρόβλημα, διότι η διατήρηση αυτών των τιμών φτάνει για να πληρώσει τόσα και άλλα τόσα πρόστιμα και να αφήνει και υπερκέρδη;
Στη χώρα που το κόστος της στέγης, με όλα τα συμπαρομαρτούντα, υπερβαίνει κατά πολύ τα, όποια, εισοδήματα; Στη χώρα που τα ζευγάρια αναγκάζονται -εκ των πραγμάτων και για λόγους επιβίωσης- να αναβάλλουν την τεκνοποίηση για όταν οι οικονομικές συνθήκες το επιτρέψουν και όταν το αποφασίσουν έχουν απέναντί τους την βιολογία και τα προσκόμματά της τα οποία για να ξεπεραστούν χρήζουν ιατρικής παρέμβασης που είναι πανάκριβη και δίχως καμία -σοβαρή- ασφαλιστική κάλυψη;
Στη χώρα που εξακολουθεί να έχει εργαζόμενους δύο ταχυτήτων με την έννοια ότι μια μητέρα απασχολούμενη στο δημόσιο θα λάβει 12 μήνες πληρωμένης άδειας -δίχως να συνυπολογίζουμε τις «επαπειλούμενες» κυήσεις που, ως μάστιγα, πλήττουν σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα, αυτές τις εργαζόμενες και μόνο -ενώ οι άτυχες του ιδιωτικού τομέα λαμβάνουν αντίστοιχα μόλις 4 συνολικά- και αυτό, παρά την υποχρεωτικότητα, υπό αίρεση -ενώ οι αυτοαπασχολούμενες μόνο κατόπιν διαπραγματεύσεων με τη…σημαία και αν; Τέλος πάντων. Θα μπορούσα να γράφω ατελείωτα για το πόσο εκτός θέματος και ουσίας είναι τελικά οι περισσότερες από τις συζητήσεις μας σ’ αυτόν τον τόπο. Αλλά όπου να ΄ναι αρχίζει το Survivor και δεν θέλω να ενοχλήσω τον κόσμο…
