Γράφει ο Σωτήρης Κύρμπας
Όταν ο Παύλος Πολάκης αναρτούσε στο facebook εν είδει προγραφών (επικήρυξης) τα ονόματα (μαζί με τις φωτογραφίες τους) δεκαπέντε (15) δημοσιογράφων υποστηρίζοντας πως “αν δεν καθαρίσουμε από αυτούς δεν θα είναι αλλιώς την άλλη φορά!” και μαζί στοχοποιούσε δικαστές, τραπεζικούς και επικεφαλής ανεξάρτητων Αρχών ζητώντας “εκκαθαρίσεις”, καθιστούσε τον εαυτό του υπόλογο απέναντι στην ανοικτή μας κοινωνία και το Δημοκρατικό πολίτευμα.
Όλοι έχουμε τις απόψεις μας, τις συμπάθειες ή τις αντιπάθειές μας. Όλοι (ως πολιτικά όντα) έχουμε κάποια γνώμη για το πώς θα μπορούσε να βελτιωθούν ή να αλλάξουν τα κακώς κείμενα τούτης της χώρας.
Το να πάρεις όμως τα κουμπούρια ή το να “καθαρίσεις” το πολιτικό σύστημα της χώρας από θέση ισχύος (το είχε εφαρμόσει και ο Στάλιν σε όλους σχεδόν τους δικούς του “συντρόφους”) σε καθιστά απλώς εγκληματία ανεξαρτήτως πολιτικής και ιδεολογικής τοποθέτησης.
Είχαμε εξάλλου και στην χώρα μας βιώσει στο κοντινό παρελθόν την εμπειρία των “εκκαθαρίσεων” από την άλλη πλευρά, όταν η “Χρυσή Αυγή” δολοφονούσε τους μη αρεστούς σύμφωνα με τα πρότυπά της και γι’ αυτό καταδικάστηκε ως εγκληματική οργάνωση. Πολύ πιο πρόσφατα κάτι ανάλογο βίωσε στο πετσί του ο Γιάνης Βαρουφάκης, άσχετα αν ο ίδιος “πέταξε την μπάλα στην εξέδρα” όσον αφορά τους πραγματικούς δράστες, γιατί έτσι βόλευε το κομματικό του ακροατήριο.
Ακόμη και στις παλιές “καλές” εποχές τα κόμματα, απαραίτητα μεν για την πολυφωνία της Δημοκρατίας, δεν έπαυαν να αποτελούν μηχανισμούς αυτοεξυπηρέτησης και εν πολλοίς ιδιοτελών στόχων. Σε καμμία περίπτωση κανένα κόμμα δεν εκπροσωπούσε την κοινωνία, πόσο μάλλον τώρα που η ελληνική κοινωνία τους έχει γυρίσει την πλάτη. Τα κόμματα (και κυρίως τα κόμματα “εξουσίας”) είναι υπόλογα στην κοινωνία και όχι στους κομματικούς μηχανισμούς.
Προχθές (Παρασκευή 18 Μαρτίου) στην Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ο Αλέξης Τσίπρας τόνισε πως παρόλο που η ημερήσια διάταξη δεν περιελάμβανε θέματα εσωτερικής λειτουργίας του κόμματος, “…η επιστολή του συντρόφου Πολάκη μας καλεί να τα συζητήσουμε και μας αναγκάζει να επανεκτιμήσουμε και τις αρχικές μας προθέσεις, γιατί είναι πράγματι μια επιστολή γενναίας αυτοκριτικής”.
Κατόπιν τούτου η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ αποφάσισε ομόφωνα πως ο Παύλος Πολάκης θα συμπεριληφθεί στο ψηφοδέλτιο του κόμματος για τις επικείμενες εθνικές εκλογές, λαμβάνοντας υπόψη την “αυτοκριτική” του επιστολή προς το κόμμα όπου υπογράμμιζε ότι “δεν είχε καμία πρόθεση να αμφισβητήσει τον Αλέξη Τσίπρα…”.
Επιβεβαιώθηκε και μάλιστα με τον πλέον επίσημο τρόπο (παμψηφεί απόφαση της Πολιτικής Γραμματείας) πως ο Πολάκης συμβαδίζει με τον θεσμικό ΣΥΡΙΖΑ που καθημερινά καθυβρίζει τους “συστημικούς δημοσιογράφους”, χωρίς ποτέ να έχει εκστομίσει καταδικαστική λέξη για κανένα αφεντικό τους (Βαρδινογιάννη, Μπόμπολα, Αλαφούζο, μακαρίτη Κοντομηνά κ.ά.) τους οποίους εξυπηρέτησε γονυπετής κατά την διάρκεια της τετραετούς του εξουσίας και ακόμη στο απυρόβλητο τους έχει.
Αφού λοιπόν ο Πολάκης πέρασε (παμψηφεί) τις εξετάσεις του κομματικού λοιμοκαθαρτηρίου, με παρρησία σθένους και δυναμικής ο Τσίπρας ανακοίνωσε πως είναι ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ να αλλάξει το κράτος και να το μετασχηματίσει, “με θεσμικές αλλαγές, διαφάνεια, λογοδοσία, αξιοκρατία, αξιολόγηση δομών και υπηρεσιών”.
Με την Πολακιάδα υπό μάλης περισσότερο πιστευτός ήταν όταν διακήρυττε πως με έναν νόμο και ένα άρθρο θα έσκιζε τα μνημόνια…
