Έξυπνη κινητικότητα ή εναλλακτικό χάος;

– Γράφει η Λένα Παπαντώνη

 

 

Το, απολύτως επιτυχημένο, εγχείρημα του «Μύλου των Ξωτικών» είναι δεδομένο ότι έχει εκτοξεύσει τη δημοφιλία της πόλης μας σε δυσθεώρητα ύψη. Η αλήθεια όμως είναι ότι τα Τρίκαλα είχανε και πιο πριν αρχίσει να ξεχωρίζουν χάρη σε ορισμένα μικρά, καθημερινά, που για εμάς που ζούμε εδώ ήταν αυτονόητα, για όσους όμως επισκέπτονταν την πόλη περιστασιακά φάνταζαν, περίπου, εξωπραγματικά. Η αρμονική συνύπαρξη αυτοκινήτων, ποδηλάτων και πεζών ήταν το ένα από αυτά. Ο σεβασμός των διαβάσεων πεζών, το δεύτερο. Ακόμη και στη γειτονική μας Καρδίτσα, παρότι η κουλτούρα του ποδηλάτου είναι επίσης βαθιά εμπεδωμένη, το δεύτερο χαρακτηριστικό δεν ήταν τόσο δεδομένο. Και ξαφνικά, όπως συνήθως γίνεται στη χώρα της υπερβολής και της ισοπέδωσης, κάπου όλα αυτά πάνε, σχεδόν, κατά διαόλου. Η αφθονία των ποδηλάτων έχει εδραιώσει ένα είδος αναρχίας, κάτι σαν τη «δικτατορία του ποδηλάτη». Επίσης ο σεβασμός των διαβάσεων έχει οδηγήσει σε μια ανάλογη αναρχία όπου ο κάθε πεζός θεωρεί ότι έχει το απόλυτο, αδιαμφισβήτητο και αναφαίρετο δικαίωμα να διασχίζει όπου, όποτε και με όποιον ρυθμό γουστάρει το δρόμο. Από κοντά φυσικά και τα ποδήλατα που, αγνοώντας επιδεικτικά τον Κ.Ο.Κ. στον οποίο υπάγονται κανονικότατα, πετάγονται παντού και από παντού. Όχι, δεν είμαι κατά της «βιώσιμης μετακίνησης». Τουναντίον, θεωρώ το αυτοκίνητο αναγκαίο κακό και η μετακίνηση με τα πόδια ή το ποδήλατο είναι η δεδομένη καθημερινή επιλογή μου πλην εξαιρετικά συγκλονιστικών συνθηκών! Όμως κάποια όρια νομίζω πως έχουν ξεπεραστεί κατά πολύ. Καλές οι διαβάσεις αλλά με λογική διευθέτηση. Δεν μπορεί κάθε 10 μέτρα να υπάρχει και από μία, δεν μπορεί σε ΚΑΘΕ γωνία πεζοδρομίου να έχουμε διάβαση (ειδικά κάποιες είναι ΑΚΡΩΣ επικίνδυνες όπως πχ οι διαβάσεις στην έξοδο της Κεντρικής Πλατείας προς την Στρ. Σαράφη καθώς τα οχήματα δεν έχουν καθόλου ορατότητα με αποτέλεσμα να υπάρχει κίνδυνος είτε τραυματισμού πεζού, είτε καραμπόλας σε περίπτωση απότομου φρεναρίσματος). Ταυτόχρονα είναι απαράδεκτο οι πεζοί να διασχίζουν το οδόστρωμα ΜΕΤΑΞΥ των διαβάσεων-και να ζητάνε και τα ρέστα! Όπως επίσης είναι απαράδεκτο να μετατρέπουν τις διαβάσεις σε πασαρέλα όπου βαδίζουμε χαλαρά και ράθυμα, μιλώντας στο κινητό μας ή συνομιλώντας με την/τον κολλητή/ό μας κλπ. Τα ποδήλατα ΔΕΝ μπορεί να κινούνται ανεξέλεγκτα σε πεζοδρόμια και πεζοδρόμους και δη, με ταχύτητες αγώνων (Βάσει Κ.Ο.Κ. απαγορεύεται ούτως ή άλλως να κινείσαι εποχούμενος σε τέτοια μέρη αλλά ας δεχθούμε ότι μπορεί να γίνουν τα «στραβά μάτια» εφ’ όσον τηρούνται στοιχειώδεις κανόνες). Ταυτόχρονα ΔΕΝ μπορεί να ονομάζουμε ποδηλατόδρομο μια βαμμένη άκρη ενός κακοφτιαγμένου και επικίνδυνου οδοστρώματος και να επιτρέπουμε στον κάθε… πικραμένο -αυτοκίνητα, μηχανάκια- να κινείται, να σταθμεύει ή να παρκάρει επ’ αόριστον πάνω τους. Βέβαια, θα μου πείτε, αυτό γίνεται ακόμη και σε οριοθετημένους πάνω σε πεζοδρόμια ποδηλατόδρομους -πχ στην οδό Καλαμπάκας ή στην οδό Κονδύλη- όπου καρέκλες, μηχανάκια ντελίβερι και πελατών και σταντ περιπτέρων και μινι μάρκετ έχουν κάνει κανονικότατη κατάληψη. Γιατί όχι, αφού ουδείς ασχολείται;  Θεωρώ λοιπόν ότι είναι η ώρα να μπει, επιτέλους μια τάξη στο χάος. Και γνωρίζω από συζητήσεις ότι δεν είμαι η μόνη που το πιστεύω αυτό. Δεν μπορώ να υπαγορεύσω τις λύσεις ούτε επιθυμώ να δείξω υπεύθυνους. Δεν μπορώ να πω αν είναι θέμα Δημοτικής αρχής, Δημοτικής Αστυνομίας ή Τροχαίας. Αυτό που είναι σίγουρο είναι πως κάτι πρέπει να γίνει. Και μάλιστα σύντομα. Ειδικά οι ημέρες που διανύσαμε, με την πρωτοφανή προσέλευση κόσμου από όλη τη χώρα στην πόλη μας, αναδεικνύει αυτά τα προβλήματα σε όλη τους την έκταση. Σαν ένα πρώτο βήμα, ώστε να εξασφαλίσουμε, τουλάχιστον, ένα καλύτερο αύριο είναι να μεριμνήσει ο Δήμος και το τοπικό κατάστημα της Τροχαίας ώστε να γίνει συστηματική καμπάνια σε ΟΛΑ τα σχολεία της πόλης, σε ΟΛΕΣ τις βαθμίδες, σχετικά με τον Κ.Ο.Κ. και τον τρόπο με τον οποίο οφείλουμε να μετακινούμαστε. Είναι μέγα λάθος να προσπερνάμε ένα τόσο καίριο ζήτημα με μια τυπική επίσκεψη, κάποια στιγμή κατά τη σχολική ζωή στο Πάρκο Κυκλοφοριακής αγωγής και να σταματάμε εκεί. Τεράστια παράλειψη γενικώς η απουσία σχετικού μαθήματος επί σταθερής βάσης στα σχολεία αλλά τουλάχιστον στην πόλη μας που θέλει να λέγεται «έξυπνη» και πρότυπο κινητικότητας ας κάνουμε την αρχή.

(Κλείνοντας ένα χαρακτηριστικό σκηνικό των ημερών. Παραμονή Χριστουγέννων και με την κίνηση να είναι φρενήρης, τροχονόμος ρυθμίζει την κυκλοφορία στην κεντρική διάβαση. Ενώ λοιπόν δίνει σήμα στα αυτοκίνητα να περάσουν και στους πεζούς να περιμένουν, νεαρή με το κινητό κολλημένο στο αυτί της, διασχίζει αμέριμνη τη διάβαση, με ρυθμό χελώνας, αδιαφορώντας τόσο για τα αυτοκίνητα όσο και για το σήμα της τροχονόμου. Δεν αντέδρασε ούτε στην παρατήρηση της τελευταίας «Αν σε πατήσουν δεν θα φταίνε». Μέμφομαι βασικά την τροχονόμο. Διότι δεν έπρεπε να λάβει υπόψιν το εορταστικό της ημέρας αλλά έπρεπε να της κόψει ένα ξεγυρισμένο πρόστιμο μήπως και καταλάβει…).

Σχετικές δημοσιεύσεις