Στην Πινακοθήκη του Δήμου Ι. Π. Μεσολογγίου, η οποία στεγάζεται στο διώροφο νεοκλασικό κτήριο του παλαιού Δημαρχείου, που κτίστηκε το 1932 και βρίσκεται στην κεντρική πλατεία της πόλης, μεταξύ άλλων συναντάμε και μια πλούσια συλλογή έργων Ελλήνων και ξένων ζωγράφων.
Οι καλλιτέχνες εμπνεύστηκαν τα θέματά τους από τον ηρωικό αγώνα του Μεσολογγίου κατά την Επανάσταση του 1821.
Ανάμεσά τους και η ελαιογραφία του Γάλλου ζωγράφου Εμίλ Ντε Λανσάκ (1803 – 1890) με τίτλο “Η Αυτοθυσία της Μάνας”, που φιλοτέχνησε το 1828.
Πρόκειται για ένα πρωτότυπο έργο, το πιό αξιόλογο της Πινακοθήκης, που απεικονίζει μια δραματική σκηνή από την ηρωική Έξοδο, τη νύχτα της 10ης Απριλίου του 1826.
Μια Μεσολογγίτισσα έχει σκοτώσει πρώτα έναν εχθρό στρατιώτη, έπειτα το παιδί της, που το άψυχο κορμάκι του κρατά στην αγκαλιά της και τέλος ετοιμάζεται να σκοτωθεί και η ίδια.
Η πρόσφατη έρευνά μου στο Μεσολόγγι, για την παραγωγή του ντοκιμαντέρ σχετικά με την Πολιορκία, την Έξοδο και την πορεία των διασωθέντων Εξοδιτών μέχρι το Ναύπλιο, οδήγησε τα βήματά μου στην Πινακοθήκη της πόλης.
Φορτισμένος συγκινησιακά, στάθηκα με ευλάβεια μπροστά στον πίνακα του Ντε Λανσάκ κι έκανα μερικές σκέψεις για τη γυναίκα – μάνα, που εδώ αφαιρεί πρώτα τη ζωή που η ίδια δημιούργησε, κι έπειτα τη δική της για να μη πέσουν, μάνα και παιδί, στα χέρια των Αγαρηνών και καταλήξουν στα σκλαβοπάζαρα της Ανατολής.
Πόση, άραγε, δύναμη χρειάζεται για να οπλιστεί το χέρι μιάς μάνας και να καταλήξει με ορμή στο σωματάκι του παιδιού της! Πόση απελπισία και πόσος πόνος να πλημμύρισαν την ψυχή της, αλλά και πόση γενναιότητα απαιτείται για να αφαιρέσει δύο ζωές, που η μία δημιούργησε την άλλη!
Αυτή η γυναίκα με την πράξη της ξεπερνά τα ανθρώπινα όρια και μπροστά στην αξία της Ελευθερίας προτιμά τον διπλό θάνατο! Εδώ πλέον η δύναμη του ενστίκτου της αυτοσυντήρησης και του μητρικού φίλτρου ακυρώνονται!
Με αφορμή την πρόσφατη Γιορτή της Μητέρας, θυμήθηκα τον πίνακα του Ντε Λανσάκ και είπα να μοιραστώ μαζί σας ότι ένιωσα μπροστά του.
Κι επειδή οι μέρες που ζούμε σήμερα, στη νέου τύπου πολιορκία, ολοένα και περισσότερο μοιάζουν μ’ εκείνες του πολιορκημένου Μεσολογγίου, ας ελπίσουμε ότι δεν θα οδηγηθούμε σε παρόμοια απελπισία!
Μάκης Εξαρχόπουλος
