Το χωλό πολιτικό σύστημα – Γράφει ο Ηλίας Σιαφάκας

Σχεδόν περιττεύουν οι δημοσκοπήσεις. Οι οποίες είναι προφανώς «φωτογραφίες της στιγμής» και προσαρμόζονται κατά το δοκούν.

Το πολιτικό σύστημα της χώρας, εκτός από την εγγενή ρευστότητά του, τον τελευταίο καιρό διέπεται και από χωλότητα.

Στις αστικές δημοκρατίες της Δύσης ο κανόνας είναι ο δικομματισμός. Η ύπαρξη δύο πόλων, δυνάμει κυβερνητικών, που εναλλάσσονται, θωπεύουν και θωπεύονται από-με την εξουσία.

Υλοποιώντας εν πολλοίς την ίδια πολιτική. Εκ των προτέρων προδιαγεγραμμένη, με τα ίδια περιθώρια απόκλισης, μικρά, ανύπαρκτα.

Έτσι πορεύονταν και η Ελλάδα μετά την μεταπολίτευση από την δεκαετία του 1980 και εντεύθεν.

Τα δεδομένα, μετά τις περσινές εκλογές, προσομοιάζουν πάντως με αυτά που προέκυψαν το 1981.

Όπως και τότε, υφίσταται ένα μεγάλο κόμμα -τη θέση ισχύος του πάλαι ποτέ κραταιού ΠΑΣΟΚ κατέχει σήμερα η ΝΔ- και ένα που λειτουργεί ως δεύτερος πόλος, ο ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, που όμως δεν είναι αρκούντως ανταγωνιστικός.

Επιχειρήθηκε -και συνεχίζεται- οι Τσιπροκαμμένοι να διατηρηθούν ισχυροί. Είναι χαρακτηριστική η συνέντευξη του αρχηγέτη τους, μεταξύ των ευρωεκλογών και των εκλογών, στο συστημικό κανάλι, με τον κατάλληλο δημοσιογράφο, που κατά κοινή ομολογία, τους ενίσχυσε κατά 3-4 ποσοστιαίες μονάδες.

Καθίσταται όμως κάθε μέρα πασίδηλο, ότι «το χειρότερο ΠΑΣΟΚ», των Άκηδων και των «κηπουρών», δεν μπορεί να αποτελέσει αξιόπιστη εναλλακτική κυβερνητική λύση.

Αναμφίβολα το εδραίο κράτος -οικονομική εξουσία, ιδιοκτήτες μέσων ενημέρωσης, διαμορφωτές κοινής γνώμης- δεν θα αφήσουν τα πράγματα στην τύχη τους.

Δεν θα διακινδυνεύσουν η χώρα να πορευτεί επί μακρόν με ένα και μισό κόμμα εξουσία, τις στιγμές που η σταθερότητα προβάλλεται ως θέσφατο, ως ευαγγέλιο. Ούτε θα επιτρέψουν πολυκερματισμούς που δεν θα ελέγχουν.

Συμπερασματικά πάντως, το πολιτικό σύστημα παραμένει πολλαπλώς μωλωπισμένο. Εν τοις πράγμασι διατηρείται συμπαγές αλλά όχι ενιαίο και ελέω της οικονομικής επιδείνωσης, μπορεί να βρεθεί σε απρόβλεπτες περιδινήσεις.

Το φάντασμα του 2012 πλανάται. Ασύμμετρα. Αφού εκτός των άλλων στην εξίσωση είναι και η απλή αναλογική, που μπορεί να δράσει ως καταλύτης.

 

Υ.Γ. Είναι ο ορισμός του γκροτέσκο η προσπάθεια ενίων απίθανων ολιγογράμματων ή απολίτικων που ζουν με την ονείρωξη ότι θα ξαναγίνουν βουλευτές. Υπαρκτή η συμπάθεια για την δράση των «συφοριασμένων Τρώων»…

Σχετικές δημοσιεύσεις