Ο Χορός – (Αβεβαιότητες, προσδοκίες, φόβοι και ελπίδες στην εποχή του κορωνοϊού) – Γράφει ο Χρήστος Αντ. Λάππας, πρ. Δήμαρχος Τρικκαίων

Στη διαδικασία του αυτοεγκλεισμού, πολλά, τρελό χορό, έφτιαξαν γύρω μας. Αβεβαιότητες και προσδοκίες, φόβοι κι ελπίδες, εμπιστοσύνη και καχυποψίες διαγκωνίζονται στους δικούς τους ρυθμούς. Και σαν να μην έφθαναν τα συναισθήματα, μπήκαν στο χορό και κάποια αποφθέγματα, γνωστών τεράτων του πνεύματος, κι όχι μόνον. Ξεχωρίζουν το “που είναι η όλη Σοφία που χάσαμε μέσα στη γνώση; Που είναι όλη η γνώση που χάσαμε μέσα στην πληροφόρηση” Του Τ.Σ. Έλιοτ, και η ρήση του Χ. Κίσινγκερ “η αλήθεια έχει γίνει πια σχετική, η πληροφορία απειλεί να εξαφανίσει τη γνώση”. Προσθέτω ακόμη το του Ασχύλου “σοφός δεν είναι αυτός που ξέρει πολλά, αλλά αυτός που γνωρίζει τα χρήσιμα”.

Στην εποχή της κορονοϊκής κρίσης, υπάρχει μια βεβαιότητα, ό,τι τίποτα δεν είναι βέβαιο! Πληροφορία, γνώση και σοφία διεκδικούν την πρωτοκαθεδρία, η κάθε μια για τον εαυτό της, στις ατομικές και συλλογικές αποφάσεις.

Ήταν ο καταιγισμός της πληροφορίας, με τις εκατόμβες των νεκρών, η δύναμη της εικόνας, με την Μ.Ε.Θ.-οποίηση της καθημερινής Ζωής, που επέβαλε την αναγκαιότητα της μονομερούς προσέγγισης της Ζωής, ως το απόλυτο και μόνο αγαθό, απέναντι στην ανθρώπινη πολλαπλότητα-εργασία, εκπαίδευση, ελευθερία κίνησης και λατρείας. Ήταν η αμεσότητα της πληροφόρησης, απέναντι στην μη επαρκή ακόμη γνώση των επιδημιολογικών και νοσογόνων χαρακτηριστικών του κορονοϊού, και της σοφίας, που αναζητά την καλύτερη δυνατή γνώση, αλλά και τον σεβασμό της, στη Σοφία του Χρόνου. Ήταν η πληροφορία που δημιούργησε ,το φάντασμα του Θανάτου, που μετέβαλε την στάση της παγκόσμιας κοινότητας, σε σχέση με προηγούμενες πανδημίες, αγνοώντας και ξορκίζοντας τον Οικονομικό Αρμαγεδδόνα που θα ακολουθήσει.

Η παγκόσμια κοινότητα αγνόησε τη Λαϊκή Σοφία όταν θέλω να μάθω, πηγαίνω σ’ένα δάσκαλο, όταν θέλω να καταλάβω, πηγαίνω σ´ενα σοφό-περιθωροποιώντας απόψεις, όπως του Ανρί Λεβί (Γάλλος φιλόσοφος), πως ζούμε μία πανδημία της απελπισίας, των fake news και της θυσίας ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών. Είναι τελικά η πληροφορία, που έχει εκπορθήσει-την ψυχή και το μυαλό μας-βάζοντας στο περιθώριο την Γνώση και την Σοφία; Μοιάζει με δικαίωση του μάγου Χένρυ, αν δεν έχει ο καιρός γυρίσματα; Και τα γυρίσματα, μπορεί να είναι ένα δεύτερο κύμα κορονοϊού ή οι βλαβερές συνέπειες του Αρμαγεδδόνα.

Εύχομαι, η Σοφία -ως φρόνιμη και λογική εφαρμογή της Γνώσης-να μην πάρει την εκδίκησή της απέναντι στην πληροφορία, γιατί θα είναι κάτι που θα ζήσουμε κυριολεκτικά, κι όχι ως πληροφορία και εικόνα.

Από την εφημερίδα ΔΙΑΛΟΓΟΣ Τρικάλων (10-5-2020)

Σχετικές δημοσιεύσεις