Αν υπάρχει μία λέξη, που θα μπορούσε να χαρακτηρίσει την κορονοϊκή κρίση, δεν είναι άλλη από την ύβρι, στην αρχαιοελληνική της διάσταση. Πολλοί, όσοι διαπιστώνουν κι επισημαίνουν, την αλαζονική, βίαιη και προσβλητική συμπεριφορά του Aνθρώπου απέναντι στη Φύση. Είναι φανερή, η απόπειρα παραβίασης της αρμονίας της ανθρώπινης συμπεριφοράς, σε σχέση με το φυσικό περιβάλλον, στην ανατροπή και παραβίαση της Τάξης του Φυσικού Κόσμου. Η εκρηκτική αύξηση των Νοητικών και Τεχνικών δυνατοτήτων του, που δεν συνοδεύτηκε μ’ ανάλογη αύξηση της Ψυχής και του χαρακτήρα του, τον οδήγησαν, κυρίαρχο κι αλαζόνα, έξω και πάνω από τον φυσικό του κόσμο, έξω και πάνω, από την αρμονική συμβίωσή του με τη Φύση. Ο Άνθρωπος κατόρθωσε το ακατόρθωτο, διέπραξε την Ύβρι απέναντι στο περιβάλλον. Διαμόρφωσε έναν Ανθρωποκεντρικό κώδικα αξιών, τοποθετώντας τον εαυτό του στο κέντρο της Γης, ενώ η ανάγκη γι α ένα Βιοκεντρικό, ένα Βίο-Αξιακό κώδικα, μοιάζει απαραίτητη, όσο ποτέ.
Είναι, η προσβλητική συμπεριφορά ,με το φράγμα στον ποταμό Γιανγκτσέ ,που οδήγησε στο πέταγμα των νυχτερίδων -με την αποψίλωση μεγάλου δάσους, όπου ζούσαν, στην περιοχή-που προκάλεσε την μετάδοση του κορονοϊού στον άνθρωπο. Ας αναλογισθούμε ότι, κατά τους επαΐοντες, μόνο το 3% της τεράστιας δεξαμενής από παθογόνους οργανισμούς, που υπάρχει στο Ζωικό Βασίλειο, έχει προκαλέσει μέχρι τώρα ανθρωπονόσους. Αυτός ο κόσμος ,ο μικρός, ο Μέγας ή πόσο μικρός είναι ο άνθρωπος.
Η Ύβρις, εξακολούθησε, ως άγνοια και αδυναμία αναγνώρισης της πραγματικότητας, πρώτα από τους Κινέζους, υποβαθμίζοντας την σοβαρότητα της κατάστασης από τον κορονοϊό, κωφεύοντας στις εκκλήσεις του δυστυχή κι άτυχου γιατρού -που έχασε και τη ζωή του- με αποτέλεσμα την εξάπλωση και γιγάντωση της νόσου σε πανδημία.
Η θόλωση του νου κι η ασέβεια, στην αλήθεια και την πραγματικότητα, συνεχίστηκε, καθ´υποτροπήν, από τον Πρόεδρο Τράμπ, είτε με το “την Άνοιξη θα περάσει”, είτε με ενέσεις απολυμαντικού, μία προσπάθεια εισαγωγής -του κωμικοτραγικού-στο Δημόσιο Λόγο. Δυστυχώς, για την Ηγέτιδα Αμερική, η παρακμή, έχει όνομα, λέγεται Ντόναλντ Τραμπ.
Η Ύβρις, ως αίσθηση του χαμένου Χρόνου, φαίνεται να κυοφορείται στην Ευρώπη. Η Ευρωπαϊκή Ένωση κάνει, πολύ λίγα, πολύ αργά, το έγκαιρο και αποφασιστικό, να είναι στα ουσιώδη εν ανεπαρκεία.
Εις τα καθ’ ημάς, εύχομαι η Υγειονομική Κρίση να μην μετατραπεί σε κρίση των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Σε κρίση της ανθρώπινης πολλαπλότητας (δικαίωμα στην εργασία, στην εκπαίδευση, στην ποιότητα ζωής, διακρίσεις, οικογενειακή βία, άρνηση στον ρατσισμό και την ξενοφοβία, την απόγνωση και το θυμό),σε κρίση Ελευθερίας και Δικαιοσύνης, κτίζοντας, ανεπαισθήτως, τείχη Απολυταρχισμού.
Οψόμεθα!!!.
Πηγή: Εφημερίδα ΔΙΑΛΟΓΟΣ Τρίκαλα
