Γράφει ο Χρήστος Αντ. Λάππας, πρ. Δήμαρχος Τρικκαίων
Άνεμος απομάγευσης σαρώνει το φαντασιακό μας συλλογικό, είτε από την ίδια την πραγματικότητα και την ζωή είτε από την Κυβερνητική στροφή στον ρεαλισμό. Απομένει να δούμε, αν η ένταση του ανέμου, θα προσιδιάζει στα μελτέμια του Αυγούστου ή θα θερίσουμε θύελλες, που μας οδήγησαν η χρόνια πολιτική αφασία, η έλλειψη σχεδιασμού και η θεοποίηση της Κυβερνητικής εξουσίας και ιδιαίτερα του Πρωθυπουργού. Η επανάκαμψη (αναμενόμενη) του κορονοϊού, η εγκεκριμένη αλλ’ όχι και εξασφαλισμένη χρηματοδότηση της Ελληνικής Οικονομίας και ο διάλογος με την Τουρκία, είναι σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες, που θα βάλλουν σε δοκιμασία και απομάγευση την Πρωθυπουργική αυθεντία.
Μία επίκαιρη προσέγγιση, δείχνει πόσο αλαφροίσκιωτη, ήταν η αγιοποίηση της Πρωθυπουργικής παρέμβασης στην πρώτη φάση της πανδημίας (στην πραγματικότητα ακολούθησε τις οδηγίες του Ευρωπαϊκού κέντρου Λοιμώξεων, μαζί με άλλους δέκα Κυβερνήτες Ευρωπαϊκών Κρατών) απαξιώνοντας την ατομική και κοινωνική ευθύνη των Πολιτών στην πετυχημένη προσπάθεια περιορισμού της πανδημίας. Σήμερα, που η ατομική ευθύνη, έχει κυρίαρχη αξία και σημασία, πως θα πείσεις τούς Πολίτες, όταν τους πήρες αυτό που τους αναλογούσε και δικαιούνταν;
Είναι προφανές στη συνείδηση των Πολιτών, ότι ο Πρωθυπουργός δεν είναι μόνο για τα εύκολα και τα ωσσανά, αλλά και για τα δύσκολα.
Μια δεύτερη απομάγευση εγκυμονεί στην χρηματοδότηση της Ελληνικής Οικονομίας.
Είναι αλήθεια, είναι πολλά τα λεφτά Άρη -στα χαρτιά- που εγκρίθηκαν ή θα εγκριθούν.
Γιατί πέρα από την αυθεντία της Επιτροπής Πισσαρίδη -τις ιδεολογικές ενστάσεις, για τον αναπτυξιακό ρόλο του κοινωνικού κράτους και την αναγκαία ενδυνάμωσή του, την μετατροπή της Επικουρικής Σύνταξης σε αμιγώς κεφαλαιοποιητική και άλλα σημαντικά που θα πρέπει ν’ απασχολήσουν τον Δημόσιο Διάλογο και τα κόμματα, η απορρόφηση των κονδυλίων, πόσο, πού και πως, ξεφεύγει και δεν φθάνει μόνο το πλαίσιο της Επιτροπής Πισσαρίδη. Η διαχρονική αναποτελεσματικότητα του Κρατικού μηχανισμού, το έλλειμμα αναπτυξιακής κουλτούρας στην Ελληνική Κοινωνία και η ποιότητα του Δημοκρατικού προγραμματισμού και του Διαλόγου, ιδιαίτερα του αναπτυξιακού ρόλου των θεσμών της Αυτοδιοίκησης, που δεν μπορούν ακόμη να οδηγήσουν σε μία αναπτυξιακή Δημοκρατική ενορχήστρωση των θεσμών και της κοινωνίας. Όλα οδηγούν στο ασφαλές συμπέρασμα, σε μια ανάπτυξη από τα πάνω, όπου ο μεγάλος Πελέ -ο Πρωθυπουργός, κι άλλοι μικρότεροι-Περιφερειάρχες και Δήμαρχοι, Υπουργοί και βουλευτές -θα ζωντανέψουν το περίφημο -κατόπιν ενεργειών μου. Η παρασιτική Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει!
Μία τρίτη απομάγευση, είναι η στροφή στο ρεαλισμό στα Εθνικά μας θέματα, με μία ανεξήγητη σπουδή και αίσθηση πανικού. Η μερική συμφωνία με την Αίγυπτο -ύστερα από διαπραγματεύσεις 16 χρόνων- οδηγεί σε υποχώρηση από την Εθνική, αλλά μαξιμαλιστική, απολυτότητα, ότι το Αιγαίο και η Ανατολική Μεσόγειος, είναι μια περίκλειστη, για τα Ελληνικά συμφέροντα, θάλασσα. Και το ερώτημα παραμένει, γιατί τώρα; Το εγχείρημα του διαλόγου με την Τουρκία, είναι ένα δύσκολο εγχείρημα και απαιτεί μεγαλύτερη Εθνική συνεννόηση.
Ούτως εχόντων των πραγμάτων, ημείς άδομεν! Ηθικολογία και σκανδαλολογία καλά κρατούν!
Τρίκαλα 9/8/2020
